Boeren leggen visvijvers aan


Foto: Jonas Vereecke

Het is zes uur in de morgen als we het dorp achter ons laten. Antoinier, een boer en eigenaar van een aantal visvijvers, staat al enige tijd langs de weg op ons te wachten, als wij hem even buiten Acul Samdi in de jeep helpen. Hij wijst ons de weg naar zijn huis waar hij uitleg zal geven over zijn visvijvers. Na een lange rit door de bergen, parkeren we de jeep op een open plek. Nu moeten we de tocht te voet verder zetten. Een technisch ingenieur, opgeleid door PROTOS, voegt zich bij ons. Hij begeleidt en adviseert de boeren bij de aanleg van hun visvijvers. Na een kleine twintig minuten over kleine smalle bergpaadjes komen wij bij het huis van Antoinier.

Zijn vrouw en negen kinderen wachten ons op. Zelfs naar Haïtiaanse maatstaven een groot gezin maar dat hij door onder andere zijn visvijvers (goed) kan onderhouden.


Foto: Jonas Vereecke

De ingenieur steekt van wal en vertelt hoe men begint met de aanleg van de visvijvers. Belangrijk voor de aanleg van een visvijvers is dat een boer het gehele jaar over stromend water kan beschikken. Dit kan door een geul te graven en zo een nabij gelegen stromende rivier af te takken naar de plek waar de vijver gegraven dient te worden. De op deze manier ontstane watertoevoer kan tijdelijk afgesloten worden. Nadat men eerste een kleine tijdelijke vijver heeft aangelegd laat men hier vervolgens drie dagen het water in stromen. De grond zal eerst een gedeelte van het water absorberen. Blijft het water na drie dagen op hetzelfde peil, dan is de grond geschikt voor de aanleg van de eigenlijke visvijvers.

Het graven van de vijvers is een zwaar en tijdrovend werk. Daarom kan men bij PROTOS krediet vragen voor het inhuren van boeren die bij het werk kunnen helpen. Ook kan men krediet krijgen voor de aanschaf van de eerste vissen. Het geleende bedrag dient men vervolgens in termijnen terug te betalen na de aanleg van de vijvers. Eens het graafwerk achter de rug, is het zaak te zorgen voor natuurlijke voeding voor de toekomstige vissen. Door middel van groenteresten, fruitafval en mest achter een beschoeiing in de vijver te gooien, ontstaat er compost en kan er op deze manier plankton voor de nog jonge vissen ontstaan. Als men na verloop van tijd z’n eigen hand niet meer kan zien op elleboogdiepte, bezit het water genoeg plankton en kunnen de eerste vissen geplaatst worden. De meeste boeren keizen doorgaans voor twee vissoorten: karpers en lillopia’s. Deze twee soorten gaan goed samen in een vijver, zijn smakelijk en goed verkoopbaar. Zeker voor een flinke karper kan men op de mark een mooie prijs krijgen.

Ondertussen laat Antoinier ons zijn verschillende bassins zien, die er verzorgd en professioneel bij liggen. Door de uitwerpselen van de vissen en de stimulatie van compost in het water, zijn de bodems van de bassins zeer vruchtbaar. Daarvan profiteert Antoinier door in de lege bassins rijst te planten. De rijst groeit goed op deze voedselrijke bodem. Bij droogte kan hij het bassin weer van water voorzien d.m.v. de nog steeds aanwezige waterkanaaltjes. Kortom een goed project van PROTOS waar over nagedacht is en families de gelegenheid geeft zich financieel een beetje op te werken.

Robert en Eddy
1 december 2001

Meer artikels uit deze rubriek