Vlaams Haïti Overleg

In de mooie reeks van de Gallimard-gidsen verscheen er onlangs een deel over Haïti. Wat een pracht aan illustraties: de “flamboyante” natuur, het rijke palet van kunst, artisanaat en volksleven! Het geeft ons “le coup de coeur” en de rugzak naar Haïti staat zo meteen klaar…

Het boekje brengt ons een schat aan foto’s, kaarten, toeristische en cultureel informatie: de beste Haïtikenner vindt er nog zijn gading. Het zijn vooral de prachtige kleurfoto’s, de wegenkaarten en de korte uitleg in kadertje die aanzetten tot kijken en lezen.
De schrijvers rond de verschillende thema’s, natuur, geschiedenis, kunst zijn specialisten in het vak maar hun tekst gaat wat verloren in de kleurrijke zetting van de pagina’s.

Het verhaal van de “parel der Antillen” voor een geïnteresseerd, nieuwsgierige toerist! Eindelijk eens een boek over de schoonheid van de natuur, de artistieke gaven van de bevolking, de natuurlijke uitbundigheid van Haïti.

En meteen de vraag: kan een toeristische gids over Haïti zonder inleiding in de socio-economische toestand? Kan men Port-au-Prince beschrijven zonder melding van Cité Soleil et de stijgende ranken krottenwijken? De armoede, de erosie, de slechte staat van wegen en vervoer worden wel sporadisch vermeld, doch missen we een deel van de Haïtiaanse werkelijkheid waarmee ieder “intelligente” toerist wordt geconfronteerd: de strijd voor het dagelijks bestaan, voor het overleven van het eiland.

Moet dit in een toeristische gids? Mag Haïti eens voorgesteld worden zonder bedelstaf?

Is dit de hamvraag niet voor toerisme in de arme landen van het Zuiden?