Vlaams Haïti Overleg

Geweld en misdaad in het hoofdstedelijk gebied Port-au-Prince

In een overzichtstabel, die we hieronder weergeven, zijn de aantallen slachtoffers weergegeven volgens verschillende invalshoeken zoals identiteit, doodsoorzaak, de wijk in Port-au-Prince en soms bij specifieke omstandigheden de vermelding zoals diefstal of ontvoering. De kracht van het rapport ligt in de regelmaat van de waarnemingen, de analyse die van de voorvallen wordt gemaakt en de vaststellingen en aanbevelingen die publiekelijk richting verantwoordelijke autoriteiten en administraties worden gestuurd. De vinger blijft steeds aan de pols en de overheden worden gewezen op hun verantwoordelijkheid inzake gewelddelicten.

Bij de interpretatie van de feiten moet volgens de Commissie de realiteit van de gewelddadigheid in Haïti en in het bijzonder in het hoofdstedelijk gebied, in relatie gezien worden met verschillende vectoren. In het rapport worden er een reeks opgesomd: de afwezigheid van goed werkende institutionele diensten, het politieke landschap gekenmerkt door onstabiliteit, de invloed van de drugstrafiek en de illegale wapenhandel, en de ontzettende wanverhoudingen in sociale ongelijkheid.

In de meest recente open brief met vaststellingen en aanbevelingen aan de civiele autoriteiten, de autoriteiten van justitie en politie trekt men ook lessen uit de voorbije 50 rapporten en deze zijn niet mals. Zo verwijt de Commissie de autoriteiten dat ze nog steeds niet de condities scheppen om geweld en misdaad te bestrijden. Ze klagen aan dat een aantal politici hun praktijk maar niet bijsturen. Of ze aan de macht zijn of in de oppositie, ze blijven geweld gebruiken om hun macht te behouden of aan de macht te komen in plaats van de instemming van de mensen te zoeken met goede programma’s. Telkens als er verkiezingen op til zijn neemt geweld en misdaad toe. Het gemak waarmee misdaadbendes hun criminele daden kunnen stellen toont volgens de commissie aan dat de politie geen controle heeft over de veiligheid. Sinds vier jaar tonen de cijfers ook aan dat het geweld geen privilege is van bepaalde wijken van rechteloosheid. Zelfs al zijn bepaalde wijken gekend voor hun gangsterbendes zoals Grand Ravine, Simon Pélé, Savanne Pistache en andere. Er zijn verschillende andere wijken waar ook mensen vallen door kogels. De Commissie stelt vast dat de overheid nog steeds niet de noodzaak inziet om een beleid van effectieve openbare veiligheid te voeren en een reële wil te tonen om aan de noden van de mensen te beantwoorden. Een beleid dat moet gebaseerd zijn op sociale rechtvaardigheid en gemeenschapsparticipatie om aan vooruitgang en ontwikkeling te bouwen.

Zelfs al leidt dit 50ste rapport en de inspanningen om geweld en misdaad te bestrijden nog niet tot resultaat, dan toch zegt de Commissie te blijven geloven dat iedereen een verantwoordelijkheid heeft om perk en paal te stellen aan elke aantasting van de menselijke waardigheid en het recht op leven. De Commissie vraagt de autoriteiten, tot wie het rapport zich in eerste instantie richt, dan ook te blijven zoeken naar mogelijke wegen om geweld en misdaad te bestrijden om zo het welzijn van iedereen te bevorderen. De Commissie bedankt uitdrukkelijk enkele staatsdiensten zoals het Universitair Staatsziekenhuis van Haïti en de Nationale Politie van Haïti, die toelieten een aantal gegevens voor dit rapport te verifiëren.