Mèsy

Marlène Dorcena werd in 1972 op Haïti geboren en groeide op in Les Cayes, in het Zuiden van het land. Daar leerde ze van haar grootouders volksliedjes. De muzieklessen op school en het zingen van gospel in haar stem. Haar ontmoeting met de Haïtiaanse musicus en componist Raoul Nasser zette haar ertoe aan een uitgebreid repertoire van zoweL traditionele liederen als eiqen composities op te bouwen. Op haar langverwachte debuut-cd is al die ervaring qebundeld.

Mèsy is een melodieus werkstuk geworden dat getuigt van vakmanschap. Daar zijn niet alleen de moderne arrangementen voor verantwoordelijk waarin plaats is voor sax, contrabas en een ruime waaier aan percussie-instrumenten waardoor Afrikaanse ritmen subtiel vermengd worden met jazzy harmonieën; maar ook een warme en geoefende stem die meesterlijk nu eens melancholie en wanhoop dan weer verzet, strijdvaardigheid of dankbaarheid in de verf kan zetten. Tot slot is er de samenstelling van het cd-repertoire dat een muzikaal beeld ophangt van Haïti toen en nu.

De gekozen liedjes, die ze leerde van haar grootouders, weerspiegelen de Haïtiaanse volksmuziek door de tijden. Zo opent ze de cd met Papa Danmbalah, een lied dat de slaven al zongen tijdens de kolonisatie op de koffie- en katoenplantages en waaruit de drang naar vrijheid weerklinkt. Ook het welgekende Twa fey (de eeuwigheid ingezongen door Toto Bissainthe) is een ode aan de geesten van de zee en houdt een verwijzing in naar de grote oversteek. Maar de muzikale rondreis is geen enkele reis naar het verleden. Ook thema’s uit het alledaagse leven komen aan de orde zoals in La mizè pas dous, een lied over de bitterheid van de armoede, of in Wangol waarin de hoop wordt uitgedrukt dat zij die migreerden zullen terugkeren.

Met Mèsy (Creools voor ‘dank’) brengt Marlène Dorcena een hulde aan haar oma Yéyé Sylvestre en aan Haïti in het algemeen, maar wil ze er ook toe bijdragen dat haar land niet in de vergetelheid terechtkomt en uit het diepe dal opstaat. Die individuele betrokkenheid op Haïti komt prachtig tot uiting in Lanmou Laky, het enige nummer waarvan de tekst en de muziek van haar hand is en waarin zij stelt dat het belangrijk is nooit te vergeten waar je vandaan kamt. Ook de manier waarop zij tijdens het voorstellingsconcert in Antwerpen de verschillende nummers aan elkaar praatte, getuigt van een groot engagement ten overstaan van Haïti.

Mésy is een knap gemaakte cd. Gekende en minder gekende klassiekers uit het collectieve Haïtiaanse geheugen blijven voor het nageslacht bewaard. De muzikale omlijsting is zeer melodieus en klinkt qoed in de oren maar komt wel wat te gepolijst en sterk afgeborsteld over. Zo mochten sommige ritmesessies sterker uit de verf komen.

Wie de betere wereldmuziek genegen is, vindt hier niettemin een nieuwe parel.

Johan Verstraete
1 juni 2002

Uitgave van Contrejour-label

Meer artikels uit deze Lambi