Vlaams Haïti Overleg

De voorbije maanden hebben we verschillende verhalen gehoord over Haïtianen die met moeite het hoofd boven water kunnen houden; die niet meer weten hoe ze hun kinderen een voedselrijke maaltijd kunnen voorschotelen of waarmee ze het schoolgeld zullen betalen. En toch bijten de meeste Haïtianen door. Ze zetten een handeltje op. Maken wat meer houtskool. Ze organiseren zich. Van creativiteit en weerbaarheid gesproken.

Dit belet niet dat sommigen uitgekeken raken op hun land. Ze zijn bitterder geworden en zwaar ontgoocheld. Bij gebrek aan toekomstperspectieven en aan eerlijk betaald werk om de familie te onderhouden, wagen honderden Haïtianen in wankele scheepjes nog steeds de grote oversteek naar Amerika of zoeken een beter bestaan in de Dominicaanse Republiek. Maar welkom zijn ze er niet. Waar zijn economische vluchtelingen – toch dé slachtoffers van politieke onbekwaamheid – dat wel?

Tussen de arme en de rijke wereld worden de muren steeds hoger; de kloof steeds dieper en de afstanden steeds groter. Wie als Haïtiaan werkende familieleden heeft in de Verenigde Staten kan rekenen op welgekomen dollars om de eindjes aan elkaar te knopen. Wie dat geluk niet
heeft, zoekt inventief naar inkomstenbronnen.

Alle beetjes helpen: het smokkelen van tweedehandskledij naar de Dominicaanse Republiek; het kappen van bamboe; drie of vier deeltijdse jobs aannemen;… De stroom van dollars leidt niet tot structurele investeringen in het land zelf; investeringen die ook andere Haïtianen ten goede zouden kunnen komen. Het aanhoudend politiek gekibbel tussen de grootste fracties verlamt de werking van de instituties en leidt niet tot daadkracht. Nationale projecten waar de uitgebuite en ondervoede bevolking iets aan heeft, blijven uit. Zou het kunnen dat het politiek bedrijf achter de schermen gevoed wordt door buitenlandse krachten die baat hebben bij een land waar willekeur heerst?

Als jij het beste voor hebt met Haïti en de Haïtianen dan zien wij mekaar ongetwijfeld op de komende acties voor een democratische wereldorde en een andere globalisering. Hoe meer wij hier aan de boom schudden, hoe weerbaarder zij kunnen blijven en hoe meer inspanningen zij ginder doen om niet op te geven en te werken aan waardigheid.