Pleidooi voor onafhankelijke verkiezingen

Op 28 januari 2015 stuurden de ondertekenaars Ingenieur Philomé Lucien, agronoom Jean-Paul Duperval, meester Rateau Jean Ulrick, leden en pater Jan Hanssens coördinator van CRAN, Cel van Nationale Reflectie en Actie, onderstaande kritische persnota de wereld in. Deze nota drukt de onvrede uit met het steeds weer uitstellen van grondwettelijk geregelde verkiezingen. Deze gang van zaken bereidt de weg naar een mogelijks hernieuwde dictatuur waardoor grote onzekerheid en ontevredenheid onder de mensen ontstaat. Sinds oktober van vorig jaar zijn de protesten dan ook niet uit de lucht en nog minder uit de straat. We vertaalden de persnota voor u.

De CRAN, Cellule de Réflexion et d’Action Nationale, (Cel van Nationale Reflectie en Actie), een ontmoetingsruimte voor diverse organisaties van de civiele maatschappij, komt maandelijks bijeen en tijdens de bijeenkomsten van december 2014 en januari 2015 maakten de aanwezigen een analyse van de heersende situatie in het land.

Wij stellen de mislukking vast van de verschillende politieke actoren om het land op weg te zetten naar vrede en politieke stabiliteit.

  • De uitvoerende macht is mislukt. Sinds vier jaar aan de macht, slaagt zij er niet in te beantwoorden aan de vereisten van de grondwet en op het voorziene moment eerlijke en geloofwaardige verkiezingen te organiseren in het land. Daar zijn geen excuses voor.
  • De wetgevende macht is mislukt. Zeker, de vastberadenheid van verschillende senatoren hebben de uitvoerende macht genoopt om een reeks misbruiken te corrigeren. Maar haar gebrek aan flexibiliteit en de afwezigheid van de wil om goede onderhandelingen te voeren laten op dit ogenblik het land achter zonder wetgevende macht. De wetgevende macht is een instelling van de overheid; meerdere parlementariërs geven aan dit instituut niet de waarde die het verdient.
  • De rechterlijke macht heeft haar geloofwaardigheid en morele autoriteit verloren.

Deze situatie is een echt gevaar voor de natie, zelfs na de akkoorden beklonken tussen de president van de republiek en een aantal politieke partijen, want er zijn duistere punten in deze akkoorden; zelfs na het installeren van een regering genoemd “van openheid”; zelfs met de installatie van een nieuwe CEP (commission électorale provisoire) –voorlopig- met personen afkomstig uit organisaties van de civiele maatschappij. Het ontbreekt aan klaarheid, want de president is de enige verkozen macht in functie; dit is een schandaal dat niet te lang moet duren en er moet controle komen op dat wat de regering uitvoert in die periode.

Bij deze complexe situatie herinnert de CRAN aan het volgende:

  • De belangrijkste noden van de bevolking op dit moment zijn:

  1. De veiligheid en de vrede, inclusief de politieke veiligheid en vrede.

  1. De diepe miserie die de bevolking beleeft is onbeschrijfelijk. De bevolking heeft geen nood aan liefdadigheid als sociaal programma, maar aan een echt openbaar bestuur waarbij de economie van het land georiënteerd wordt naar activiteiten die rijkdom genereren voor gans de bevolking.

  1. De kwestie van de Justitie : het is de hoogste tijd dat de regering zich buigt over de kwestie van een gerechtelijke hervorming, want het gebrek aan eerlijkheid en de straffeloosheid van personen in verantwoordelijke posities, dekken allerlei misbruiken toe.

  • Onze politieke mannen en vrouwen moeten hun verantwoordelijkheid nemen om op de noden van het volk een antwoord te bieden. Ze moeten de strijd om de macht staken die de politiek op dit moment kenmerkt, en het land zo organiseren dat het een plek wordt waar de burgers het recht hebben te leven. Daarom is het nodig verkiezingen te organiseren op korte termijn. «De ingewanden wegnemen en stro in de plaats duwen » kan geen oplossing zijn, want het stuurt het land naar nog maar eens een periode van voorlopige regeringen en onveiligheid.
  • De CEP (Commission Electorale Provisoire) samengesteld door personen aanbevolen door verschillende organisaties uit het middenveld, in de geest van artikel 289 uit de grondwet, geeft een straaltje hoop. Maar er is nog veel te doen, want de verkiezingen moeten vrij en zonder geweld zijn, eerlijk en zonder bedrog zijn, democratisch en zonder ongeoorloofde invloeden zijn, vooral moeten ze onafhankelijk en vrij zijn van buitenlandse inmenging in de resultaten.
  • Zodoende, is het niet aanvaardbaar om de verkiezingen helemaal afhankelijk te maken van buitenlandse (financiële) hulp, die als voorwendsel dient om zich later te bemoeien met de resultaten. Er moet een inspanning geleverd worden om de verkiezingen nationaal te bekostigen. In die zin, moet het middenveld er voor pleiten en er toe bijdragen dat de verkiezingen kunnen gehouden worden in omstandigheden die een zo groot mogelijke financiële onafhankelijkheid verzekeren.

Enkele middelen om tot meer onafhankelijke verkiezingen te komen:

  • We moeten als volk onze kijk op het verkiezingsproces veranderen, het mag geen moment zijn om onze persoonlijke problemen te regelen of gunsten te krijgen van politieke partijen of kandidaten.
  • De CEP moet bewijs leveren van onafhankelijkheid te zijn van politieke partijen en van de regering.
  • De CEP moet haar begroting naar beneden bijstellen. Er moet goed worden bestudeerd waaraan en hoe wordt uitgegeven. Geen enkel motief kan verantwoorden dat verkiezingen die in 1990 slechts enkele miljoenen US dollars kostten, nu aan een begroting komen van 40 miljoen US dollars, geraamd in 2014.
  • De CEP moet het reeds geleverde werk evalueren en de nodige maatregelen nemen voor de legislatieve verkiezingen en voor de lokale overheden, evenals voor de verkiezingen van de volgende president. Deze moeten zo vlug mogelijk en zonder dralen worden gehouden.
  • De CEP moet de medewerking van de verschillende organisaties uit het middenveld vragen, de studenten en andere goed gemotiveerde burgers, om hun medewerking te verlenen op vrijwillige basis in een vaderlandslievende reflex, teneinde het verkiezingsproces zoveel mogelijk te bevrijden van de buitenlandse handen.
  • Ook moet men de kieswet aanpassen zodat het middenveld de kandidaten kan voorstellen die zetelen in de stembureaus en niet de politieke partijen.
  • Het middenveld, de verschillende organisaties, kerken en religies moeten zich engageren om de verkiezingsinfrastructuur te installeren, om de verkiezingen te observeren en toezicht houden dat de kiesverrichtingen goed verlopen.
  • De politieke partijen moeten zich engageren om de verkiezingsethiek te respecteren en zij moeten weigeren om daden van geweld van hun medestanders goed te praten.

Zo begrijpt CRAN de verkiezingen:

  • Verkiezingen zijn niet in de eerste plaats een zaak van politici, maar wel een activiteit van de burgers, want het zijn de burgers die een mandaat geven aan politici en kandidaten.
  • Bij verkiezingen is het een onafhankelijk en soeverein volk dat zijn leiders kiest, die gemotiveerd en competent moeten zijn, oprecht en buiten elke verdenking van corruptie ; zij geloven niet in geweld als middel om de macht te veroveren, maar ze hebben vertrouwen in de kiesgang, ze hebben een visie en een wil om het land te laten vooruitgaan in de goede richting. De bevolking kent hen en vertrouwt hen.

De CRAN moedigt alle burgers van het land aan om te handelen rekening houdend met het kritieke moment waarin het land zich bevindt. De CRAN heeft vertrouwen in de capaciteit van het Haïtiaanse volk om goede keuzes te maken op belangrijke momenten. De CRAN moedigt de leden van de CEP aan om het land en het Haïtiaanse middenveld niet te ontgoochelen. Laat ons handelen onze geschiedenis waardig.
Voor de CRAN
Port-au-Prince, 28 januari 2015
De ondertekenaars vermeld in de inleiding

Vertaling Rhoddy Petit
2 april 2015

Meer artikels uit deze rubriek