Verdacht stil

Het zou moeten gonzen van de berichten over de nakende verkiezingen die dit najaar in Haïti moeten worden gehouden. Allerlei smeuïge verhalen, het ene al ongeloofwaardiger dan het andere, over deze of gene presidentskandidaat, over nieuwe en oude en valse nieuwe en valse oude partijen, over verrassende coalities, over overlopers en wat dies meer zij. Maar het blijft verdacht stil. Haïti komt sowieso maar in het nieuws naar aanleiding van het zoveelste bloedbad of de zoveelste orkaan, maar dat het ook in de gespecialiseerde media zolang rustig blijft rond de komende verkiezingen, bevreemdt ons ten zeerste.

Toch kan het belang van die verkiezingen niet worden onderschat. Wil Haïti internationaal weer op de kaart komen te staan, dan moet er een regime zijn, een regering, een geloofwaardige gesprekspartner voor de internationale instellingen, kortom: dan moeten er zo snel als mogelijk verkiezingen worden gehouden. Verkiezingen die – daar zal die internationale gemeenschap hopelijk ook op toezien – voldoen aan de minimale vereisten op het gebied van eerlijkheid, betrouwbaarheid, veiligheid. Verkiezingen die de wil van het volk weerspiegelen. Democratische verkiezingen, kortom.

Voorzover het volk aan de verkiezingen wil deelnemen. Wellicht wordt dat de belangrijkste vraag: hoe groot zal de deelname zijn? Want wat heb je aan correct verlopen verkiezingen als maar een handvol Haïtianen ter stembus is getrokken? Onzes inziens zouden ze dat het best in zo groot mogelijke getale doen, als de algemene veiligheidssituatie dat tenminste toelaat. Want zolang Haïti geen verkozen regering heeft, staat het internationaal niet echt op de kaart. Wordt het over het hoofd gezien wanneer er weer eens over schuldverlichting of –kwijtschelding wordt gesproken. Een luxe die een straatam land als Haïti zich eigenlijk niet kan veroorloven. Een vaststelling waarvan veel Haïtianen – en ook veel van de Haïtiaanse politici – niet echt wakker blijken te liggen…

René Smeets
1 september 2005

Meer artikels uit deze Lambi