Juni 2018
Editoriaal
Ons actueel loopt zo ongeveer weer over van weinig opbeurend nieuws. De laatste jaren onder de vorige en de huidige president is het alsof de uitvoerende macht stap voor stap alle macht, ook die van de gerechtelijke en wettelijke macht naar zich toe haalt. De scheiding der machten is van flinterdun naar geperforeerd geëvolueerd. En de dictatuur is de democratie snel aan het inhalen. Wie of wat in de weg staat wordt wandelen gestuurd of bedreigd. De democratische controle wordt afgebouwd en afgekocht. Aan de top staan vooral mensen met een neus voor zaken, al lijkt hun manier van zaken doen verdacht veel op diefstal. Haïti is trouwens al enige jaren open gesteld voor handel. Van al die grote projecten worden de gewone mensen ook helemaal niet beter, hun leven blijft een dagelijks gevecht tegen honger.
Hoe kan je dan de sluikse pogingen om toch een nieuw leger op de been te brengen uitleggen? Er is geen geld voor, er is geen nood aan en toch lijkt het te gebeuren, soms in stilte, soms met luide trom. Misschien glimmen de politie-uniformen niet genoeg voor feestelijke parades? Het past het leger wellicht heel goed in het nostalgisch en staalhard plaatje van machtsconcentratie.
Hoe het Petro Caribefonds, bedoeld als ondersteuning voor ontwikkeling, vakkundig en grondig werd geplunderd? Maffiosi zouden het niet beter kunnen. Dat dit gebeurt in een land waar de armoede niet meer te harden is, is een erg bezwarende factor. Het ethisch gehalte van een goed deel van de politici en ambtenaren haalt de laagst denkbare standaarden niet. Als de scheiding der machten vervaagt, wordt de straffeloosheid de norm en is geld de grootste bron van macht en macht de grootste bron van geld. En dan is de cirkel rond en zijn we weer bij die enkele ‘grote’ Haïtiaanse families, die enkel internationaal tot de orde kunnen geroepen worden. Corruptie, vervreemden van staatsgoederen en het bestelen van een volk, voor mij zijn het evengoed misdaden tegen de menselijkheid. Ze moeten ernstig bestraft worden. Corruptie doodt meestal niet direct, maar is op termijn wellicht de grootste doder. En al even erg: het doodt vooral elk perspectief.
Veel negatief nieuws, maar met de voeten op de grond kunnen we hopelijk bouwen aan iets beters.
Rhoddy Petit
15 juni 2018
Actueel
Nu president Jovenel Moïse meer dan een jaar aan de macht is, is het bilan negatief. Hij is zelf verwikkeld in corruptieschandalen. De inflatie neemt toe. De olieprijzen gaan waarschijnlijk nog maar eens verhoogd worden. Logisch dat werknemers dan een hoger loon willen. De politie krijgt het geweld van stadsbendes niet onder controle. Justitie werkt niet. Mensenrechtenactivisten worden bedreigd. Een dubbele roofmoord in de Dominicaanse Republiek die zou gepleegd zijn door Haïtianen zorgt voor een onrustig klimaat in de grensstreek.
Lees verder
Komt het leger van Haïti terug op de been?
Reeds een hele tijd is er in Haïti bij de presidenten (voorheen president Martelly en nu Jovenel Moïse) sprake van om het leger terug op de been te brengen.
Lees verder
Graaicultuur bij het Petro Caribefonds
Het Petro Caribefonds ontstond uit een multilateraal preferentieel handelsakkoord rond petroleumproducten uit Venezuela. Het werd opgericht in 2005 door Venezuela als grootste Latijns-Amerikaanse leverancier van olie met oorspronkelijk 15 staten in de Cariben. Haïti was daar oorspronkelijk niet bij. President Chavez weigerde Haïti toe te laten wegens een teveel door de VS gecontroleerde regering. Na de verkiezing van René Préval in 2006 kon Haïti dan toch aansluiten.
Lees verder
Europese privacyregels
Je krijgt deze nieuwsbrief toegezonden omdat je, misschien al lang geleden, je e-mailadres aan ons gaf of omdat je deelnam aan een van onze activiteiten en daar je e-mailadres op de deelnemerslijst zette.
De nieuwsbrief heeft geen commerciële doeleinden. We menen dat we niet opnieuw jouw toestemming moeten vragen om je hem verder te blijven sturen. Weet dat je je altijd kan laten schrappen van de lijst door met ons contact op te nemen.
Lees daarover onze Privacyverklaring