Vlaams Haïti Overleg

Je houdt het haast niet voor mogelijk, maar er zijn nog mensen die onvoorwaardelijk en zonder het minste voorbehoud de “versie Aristide” aanhangen en zich in de meest onmogelijke bochten wringen om al wat krom is en daar niet in past recht te praten. Er is zelfs een Britse academicus die dat zwart op wit neerschrijft en laat uitgeven. (meer lezen…)

Duvalier. La fache cachée de Papa Doc is een lijvige studie van Jean Florival over de Duvalierdictatuur waaronder Haïti gebukt ging van 1957 tot 1986. Het betreft een getuigenis uit eerste hand. Auteur Florival, die in 1967 in ballingschap vertrok naar New York en zich in 1973 in Canada installeerde, neemt de lezer mee naar het hart van de dictatuur, de corruptie en al wat daarmee gepaard ging, ook in het dagelijkse leven van jan en alleman.

Naar aanleiding van de tentoonstelling van de Lehmanncollectie in Genève

Bij het ter perse gaan was het nog niet verschenen, toch willen we het hier al even signaleren: het boek Haiti. Ti Soley Leve, met teksten van Jeannine de Beleyr, reeds twintig jaar werkzaam in Haïti, en foto’s van Jan Bierkens. (meer lezen…)

Een mooie verzameling grote kleurenfoto’s van belangrijke kunstwerken van de grootste Haïtiaanse kunstenaars, van de achttiende eeuw tot vandaag. Weinig tekst, maar des te meer plaats voor illustraties die, al te gaar, een goed beeld geven van met name de immer verrassende Haïtiaanse schilderkunst, van klassiek tot modern,van figuratief tot non-figuratief, van “naïef” tot allesbehalve naïef. Een kijkboek voor een rustige avond in de luie zetel.

Een klassieker over de voodoo?

In ons vorig nummer schilderde onze correspondente Colette Lespinasse een portretje van Scheutist Pedro Ruquoy, die al jaren lang vecht voor een beter lot van de Haïtaanse suikerrietkappers in de Dominicaanse Republiek, zulks naar aanleiding van het feit dat Ruquoy na het ontvangen van doodsbedreigingen door zijn orde uit de Dominicaanse Republiek was teruggeroepen. Bij al die heisa zou een mens nog vergeten aandacht te besteden aan het boek dat Ruquoy eind 2005 liet verschijnen over de problematiek die hem al zo lang bezig houdt. Het met mooie foto’s geïllustreerde boek schetst een indringend beeld van het leven op een suikerrietplantage en van de suikerrietkappers zelf. Het toont ook hoe hard werkende Haïtianen, mensen, ondanks de zwarte sneeuw die ze dagelijks zijn, hoop kunnen blijven koesteren. Warm aanbevolen, voorlopig – helaas! – alleen voor wie Spaan kent.