Het wordt frisser in Haïti. Ondanks de vele kaarsjes en het houtvuur die onze gezichten verlichten, trek ik mijn jeansvestje aan. Het is zaterdagavond 1 november, we vieren met enkele vrienden Gede, het voodoofeest van de doden. Later op de avond wordt er eten rondgedeeld. Voedsel voor Brav Gede, een brutale zakkenroller die graag straffe verhalen vertelt. Iedereen mag proeven. Manje kwit pa gen mèt (gekookt eten kent geen meester), zo luidt een Haitiaans spreekwoord. Het eten is pikant, héél pikant, en ik krijg het warm. Brav Gede houdt van pikant voedsel.
Sara Van den Eynde
1 december 2003