Vlaams Haïti Overleg

Na de Chikungunya-plaag in Haïti zou je kunnen denken dat weer een nieuwe ziekte de Haïtianen treft. Deze keer zijn het vooral jongeren die aangestoken worden. Jongeren van Chiro Haïti (Kiwo Ayiti in het Creools) en Chiro Vlaanderen.

De pas verkozen president Michel Martelly stelde begin mei Daniel-Gerard Rouzier voor als nieuwe eerste minister. Deze moet door het parlement nog aanvaard worden.

Op zondag 20 maart had de tweede ronde van de president- en parlementsverkiezingen plaats. De twee overgebleven kandidaten voor het presidentschap waren Mirlande Manigat, de 70-jarige vrouw van voormalig staatshoofd Leslie Manigat, en de 50-jarige popster Michel Martelly, alias ‘Sweet Mickey’.

Helene Belony, 30 jaar, kom uit een zone die Marmont heet, vlakbij de stad Hinche in het Centraal Plateau in Haïti. Helene komt uit een heel arm boerengezin met vier kinderen. Dank zij een financieel peterschap kon zij studeren. Zij is er enorm dankbaar voor en wil dat hier graag met zoveel woorden zeggen.

De nieuwe eerste minister van Haiti heet Michèle Duvier Pierre Louis. Zij volgt Jacques Edouard Alexis op die vanaf 12 april 2008 enkel de lopende zaken behartigde, nadat zijn regering niet in staat bleek om afdoend te reageren op de voedselrellen in april.

Jarenlang was de Vlaamse ontwikkelingswerker Dirk Vermeyen werkzaam in Haïti. In 1996 kwam hij met zijn gezin terug naar België. Begin 2008 bracht hij opnieuw een bezoek aan Haiti. Hij logeerde in het dorp Verettes in de vallei van de Artibonite. Hij sprak er met de burgemeester, de vrederechter, een voodoopriester. Hieronder een neerslag van die gesprekken die, samen, een goed beeld geven van de dagelijkse realiteit op het Haïtiaanse platteland. En in het vliegtuig op weg naar huis ontmoette hij een Haïtiaan die hem ertoe bracht een extra column te schrijven onder de titel “Salopri”…

Rechter Lionel, geboren in 1971, getrouwd en vader van vijf kinderen, is afkomstig van Verettes. Na zijn middelbare studies studeerde hij vier jaar rechten aan de faculteit in Gonaives, maar hij heeft geen licentie als advocaat omdat hij zijn thesis niet heeft afgemaakt. Hij noemt zichzelf katholiek én vrijmetselaar, en ziet daar geen tegenstelling in: “De loge is voor mij een filosofische instelling die in dienst staat van God.” Na zijn studie was hij een aantal jaren leraar. Na geslaagd te zijn voor een examen, werd hij in 1999 benoemd tot vrederechter.

De thans 47-jarige Wisman Menard, gehuwd en vader van drie kinderen, is geboren en getogen in Verettes. Voor hij burgemeester werd, was hij al zakenman, en dat is hij nog altijd. Hij heeft een handel in bouwmaterialen, en hij is, als boer, tevens de eigenaar van een aantal velden en dieren. Hij is al enige jaren politiek actief. In 2000 was hij al onafhankelijk kandidaat voor het burgemeesterschap, maar pas bij de laatste verkiezingen, op 29 april 2007, won hij met het kartel Lespwa de verkiezingen in Verettes en werd hij burgemeester. Daar is dus nu dus dezelfde coalitie aan de macht als op het nationale niveau.

Karlo noemt zizchzelf geen bokor, maar een houngan. Simpelweg omdat zijn vader ook houngan was. “Je erft die titel. Een bokor is iemand die de stiel geleerd heeft of zich ingekocht heeft, maar hij werd niet door de Lwa’s (goden) uitgekozen. Ik werd gekozen door de Lwa’s om de taak van mijn vader verder te zetten. Daarom ben ik houngan net zoals hij. Een bokor is beperkter, hij kan enkel werken met de Lwa’s die hij gekocht of gekregen heeft.”

Het stond in alle kranten: coöperant van Broederlijk Delen 18 uren gegijzeld in Haïti. Gelukkig liep alles goed af. Wim Schalenbourg blikt terug op de ontvoering die een voortijdig einde maakte aan zijn werk in Haïti.