Editoriaal september 2020

Met dit septembernummer komt Haïti na drie maanden weer eens dichtbij!

Goede lectuur toegewenst!

Actueel, nu eens door Greet bijeen geschreven, zorgt ervoor dat je weer helemaal bijgelezen geraakt over de recente wendingen en evoluties. Geruststellend is het allerminst, de situatie glijdt steeds verder weg naar een totaalcrisis. Wanneer bendes bewapend en gestuurd worden door politici, komen we in een bijzondere maatschappelijke orde terecht. Bendes die mensen naar hun kamp trekken onder afdreiging, met geweld en terreur of door de goede peetvader te spelen met o.a. voedselbedelingen,  en dit terwijl de  officiële politie erbij staat, maar niet meer beschermt. Dan komen we in een maffieuze modus, een dictatuur, waarbij mensenrechten en democratie er niet meer toe doen.

Toch blijkt de situatie weinig alarmerend voor de kerngroep van landen, die Haïti probeert bij te staan,  maar in wat dan kan je je wel afvragen. Welke rol spelen de VS, Frankrijk, Spanje, Brazilië … de VN nog voor Haïti? Ligt het aan de gemeenschappelijke narcistische trekjes van de presidenten van Brazilië en de VS, die onmogelijk het inlevingsvermogen kunnen opbrengen voor 10 miljoen mensen vlak bij hun deur, die hard werkend ten onder gaan door natuurverschijnselen en geweld.  De EU, nochtans een grote donor voor Haïti, lijkt er ook niet in te slagen om de hoop en het verlangen naar verandering van het Haïtiaans volk te begrijpen en te helpen waar maken.

René zette zich aan een samenvattende vertaling van een artikel van Parker Asmann in InSight Crime, een stichting die zich toelegt op de studie en de belangrijkste dreigingen voor nationale en burgerlijke veiligheid in Latijns Amerika en de Cariben. Het artikel heeft de ‘G9 in familie’ in focus en probeert de functie en het nut voor de huidige machthebbers te doorgronden. Bendes en milities, je weet nooit wanneer het verhaal eindigt, maar wel altijd na veel ellende!

Met twee boekbesprekingen willen we je warm maken om achter de beladen gevel te gaan kijken van dit land met misschien wel de meest heroïsche geschiedenis. Het boek Grond zonder Rust van Marcel Catsburg vind ik een aanrader voor wie grondoorzaken wil uitzoeken voor de grote ongelijkheid in deze wereld en dit aan de hand van het unieke geval Haïti. En met het boek ‘Van Libanon Naar Haïti en Terug’ van Georgia Makhlouf levert Guy stof tot nadenken over migratie. Het is steeds een kronkelend pad voor wie het waagt, soms een american dream, soms een ramp en meestal iets van het vele tussenin.

Valerie tot slot neemt ons mee in het partnerschap met Haïti in Coronatijden. Geen reizen meer om van alles te regelen en uit te praten. Hoe ga je dan samen verder?