Bloedbaden in Bel-Air en Cité Soleil, overheid kijkt onverschillig toe

Bron: https://web.rnddh.org/massacres-a-bel-air-et-a-cite-soleil-sous-le-regard-indifferent-des-autorites-etatiques/ – 20 mei 2021

Samenvatting vertaald door René Haentjens

Sinds augustus 2020 staat de wijk Bel-Air onder hoogspanning. Hoewel er begin dit jaar een zekere kalmte was, werden de vijandelijkheden hervat in maart 2021. Ook Cité Soleil, dat in 2020 enkele maanden geteisterd werd door gewapende aanvallen, ziet sinds januari 2021 de rivaliteiten hernemen. Zowel in Bel-Air als in Cité Soleil zijn de wonden en de menselijke en materiële ellende enorm…

1. Het Réseau National de Défense des Droits Humains (RNDDH) of Nationaal Netwerk voor de Verdediging van Mensenrechten onderzocht de recente gewapende aanvallen, sinds eind 2020,  in Bel-Air en Cité Soleil. De informatie die daarmee is verzameld werd gebruikt voor het opstellen van dit rapport, waarmee de RNDDH haar bevindingen, opmerkingen en aanbevelingen deelt met degenen die erin geïnteresseerd zijn.

2. Het document omvat 9 punten, die de aanslagen bespreken in Bel-Air van augustus 2020 tot mei 2021, en die in Cité Soleil van januari tot mei 2021, de tussenkomsten van de politie en de gesprekken met de gerechtelijke autoriteiten.

3. De balans van die gewelddadige gewapende aanvallen is erg zwaar:

• In Bel-Air werden minstens 81 mensen doodgeschoten, waaronder 12 vrouwen: 36 tussen augustus en december 2020 en 45 tussen maart en mei 2021. 24 mensen zijn vermist en 18 werden gewond door kogels. 165 huizen werden in brand gestoken en 13 werden geplunderd, wat 262 slachtoffers maakte, eigenaars en huurders. 296 kinderen verloren één of twee ouders;

• In Cité Soleil werden 44 mensen doodgeschoten, waaronder 11 vrouwen. 7 mensen zijn vermist, 15 raakten gewond en 1 vrouw werd verkracht. 3 huizen werden in brand gestoken. De bloedige gebeurtenissen maakten 132 kinderen wees.

4. Tot vandaag gaan de aanslagen door, zowel in Bel-Air als in Cité Soleil. Het stilzwijgen van de overheid bewijst hun totale desinteresse ten aanzien van de massale en systematische schendingen van het recht op leven, op fysieke veiligheid en op privé-eigendom van mensen die leven in deze achterstandswijken, waar gruwelijke misdaden zijn gepleegd: mensen zijn levend verbrand, huizen werden in brand gestoken, samen met de schamele bezittingen van de slachtoffers, voertuigen werden gekaapt en ten minste één vrouw werd verkracht.

5. Op oproepen tot bijstand, door overlevenden van deze bloedbaden, reageerden agenten van de Police Nationale d’Haïti (PNH) dat ze geen bevel hadden gekregen van hun superieuren om in te grijpen. De gerechtelijke autoriteiten vertelden de RNDDH dat de slachtoffers geen klacht hadden ingediend en dat ze dus niet ingegrepen hebben in de vermelde gebieden, zelfs niet om rapporten op te stellen van de feiten die door de overlevenden waren gemeld.

6. Opnieuw kreeg RNDDH te horen dat gewapende bandieten bij het uitvoeren van hun aanvallen politie-uitrusting – gepantserde voertuigen en traangas – hadden gebruikt.

7. Van 2018 tot nu zijn er in de kansarme wijken van Port-au-Prince minstens 12 moordpartijen en gewapende aanslagen gepleegd. Voor 10 ervan dienden de overlevenden bij de gerechtelijke autoriteiten een klacht in tegen hun aanvallers, voor het merendeel beruchte gewapende bandieten en bekende overheidsinstanties. Er is echter geen deugdelijk juridisch gevolg aan gegeven.

8. Op grond van al het bovenstaande dringt de RNDDH er bij de overheid, en in het bijzonder bij de Conseil Supérieur de la Police Nationale (CSPN) of Hoge Raad van de Nationale Politie, op aan om: Een einde te maken aan het gebruik van de (al ontoereikende) middelen van de PNH als uitrusting voor de gewapende bendes die de Haïtiaanse bevolking terroriseren; Iedereen te bestraffen die bandieten politie-uitrusting laat gebruiken in bloedbaden en gewapende aanvallen; Een einde te maken aan de bloedbaden en gewapende aanvallen in Bel-Air en Cité Soleil en in achterstandswijken in het algemeen; Al de gewapende bandieten die terreur zaaien onder de bevolking te arresteren en over te dragen aan de gerechtelijke autoriteiten.