Bron: CRAN. Vertaald door Guy Clymans (4/12/2021)
CRAN, Cel voor Nationale Reflectie en Actie, is op de derde zondag van oktober 2021 bijeengekomen. Iedereen weet dat de crisis alomtegenwoordig is. Het volk ziet geen tekenen van hoop. Maar het weigert het gevecht te verliezen.
Sinds de moord op oud-president Jovenel Moïse, blijft de verdeeldheid voortduren, ondanks de talrijke gesprekken, onderhandelingen en akkoorden. Iedereen merkt dat er geen echte akkoorden zijn. Los van de akkoorden probeert iedereen de eigen belangen te verdedigen.
Zonder oprechtheid zal het moeilijk zijn de tegenstellingen te overbruggen. Maar uiteindelijk is de bevolking het slachtoffer en de bevolking is het beu. De bewoners van de wijken die het hardst getroffen zijn door de conflicten tussen de bendes zijn uitgeput. Wie bekommert zich nog om de gehandicapten die verjaagd werden van de landingsbaan van de luchthaven? Wie ziet nog om naar de mensen die verjaagd werden van Croix des Bossales? Naar hen die van Belair naar Solineau gevlucht zijn? Naar de bewoners van Bas Delmas? Naar de slachtoffers van Carrefour Feuilles? Wie geeft er nog om de duizenden mensen die Martissant hebben verlaten omwille van het geweld en hun huis en hun bezittingen hebben verloren? Laten we ook aan de families denken die verarmd zijn door het betalen van losgeld na een kidnapping. En dan zijn er nog de slachtoffers van de aardbeving in het Zuiden.
Waar blijven het Ministerie van Financiën en het Ministerie van Sociale Zaken die de solidariteit van de natie en de regering zouden moeten tonen met de slachtoffers van onrecht, misdaad of nalatigheid?
Bij zijn reflectie komt CRAN tot de volgende besluiten:
- “De onveiligheid is een project” dat de politieke machthebbers en de rijke potentaten organiseren met de medewerking van de regering en de internationale gemeenschap. Wij kunnen en mogen niet vergeten hoe de Verenigde Staten hun gezant hebben gestuurd om hun kandidaat door te drukken in 2010, terwijl deze kandidaat niet voorop lag in de verkiezingen. Wij kunnen de toenmalige verklaring van de directeur van de CEP (voorlopige verkiezingsraad) niet vergeten. Dezelfde diplomaat die bij dat geknoei betrokken was heeft zijn post terug opgenomen. Op dit ogenblik behandelen de Verenigde Staten de Haïtianen die bij hen op de deur kloppen op een manier die ons beroert en kwaad maakt. Hebben de Verenigde Staten, omdat zij machtig zijn, geen enkele verplichting tegenover de mensen die op hun gastvrijheid rekenen? Moeten zij de menselijke waardigheid niet respecteren? Wanneer de gangsterbendes zich tot de G9 hebben gegroepeerd om de bevolking nog meer te belagen, heeft de vertegenwoordiger van de VS de bendes gefeliciteerd, alsof het een goede zaak was voor het land.
De onveiligheid is een project; de machthebbers in Haïti gedragen zich als partners in de misdaad.
- Kunnen de verschillende akkoorden leiden tot een echte wil om samen te werken? Neen, wij zien het niet. Kunnen de verschillende projecten en akkoorden samensmelten? Neen, wij geloven het niet … zelfs indien allen spreken over onveiligheid en verkiezingen. Want er is te veel waarover niet wordt gesproken. Geen enkele maatregel of project om de onveiligheid te beteugelen, dat is duidelijk. Verder wordt er nog altijd gesproken over het referendum … Bovendien is het moeilijk om de verschillende allianties te begrijpen. Indien verstandhouding nodig is, is nog meer nodig: oprechtheid, waarheid, de belangen van het volk. Zoals altijd zijn er te veel uitvluchten en verborgen belangen, in plaats van prioriteit te verlenen aan de belangen van de bevolking, in het bijzonder van de grootste slachtoffers.
- CRAN stelt vast hoe de waarden in de samenleving achteruitgaan: de waarde van een mensenleven; het sociale weefsel ontrafelt zoals oude lompen die verscheurd worden; goede menselijke relaties maken plaats voor achterdocht; de gevoeligheid voor mensen in nood gaat achteruit, iedereen regelt zijn eigen zaken. Netheid en respect voor de omgeving waarin mensen dagelijks wonen hebben geen waarde: mensen leven in de modder tussen allerhande vuil en afval, zonder actie van de overheid of de verantwoordelijken. Hierin investeren ze het geld van het volk niet. Bestaat er werkelijk een samenwerking tussen de politieke partijen en de burgermaatschappij zoals de akkoorden beweren?
Nochtans moet het land vooruitgaan. Er moet verandering komen. CRAN kan geen ander akkoord of traject voorleggen. Er is geen gebrek aan voorstellen. Maar bij de reflectie lijkt het volgende duidelijk:
- Indien er geen oprechte dialoog is tussen de verschillende actoren die het welzijn van het volk willen, zonder uitvluchten, kan er niets verwezenlijkt worden.
- Niets kan verwezenlijkt worden zolang de toestand van onveiligheid zich verspreidt. Indien iedereen hierover akkoord is, moet er gehandeld worden. De echte vijanden van de natie zijn de breinen die de onveiligheid plannen en financieren. Justitie moet hen vervolgen.
- Er moet een oplossing worden gevonden voor het brandstofprobleem om de stijgende levensduurte af te remmen en de armen toe te laten hun leven te hernemen.
- Laat de kwestie van de grondwet rusten: er is geen klimaat voor een sereen debat; de voorwaarden voor een goede werking zijn er niet.
- De CEP (voorlopige verkiezingsraad) moet geloofwaardig zijn met één enkel duidelijk mandaat: geloofwaardige verkiezingen organiseren die de volkswil weergeven. Dit moet duidelijk zijn en door alle actoren en door de internationale gemeenschap worden aanvaard.
- Dat de machthebbers die niet in staat zijn een transitie correct te regelen, er de gevolgen uit te trekken, zich zo vlug mogelijk van het schouwtoneel terugtrekken.
Voor CRAN:
M. Rateau Jean Ulrick, ASOKOPEG, tel. 3694 4450
Mr. Louicy Niclais, tel. 3714 0024
M. Pierre Yoldy Clermont, TKL Delmas, tel. 4242 5501
Mr. Chrisnel Dorsainvil, tel. 3727 4593
Mevr. Jn Guillaume Vivianette, CRAN
Mevr. Marie Josée Désir, Emmaus
Mevr. Lorna Telusma, Emmaus
M. Belony François
P. Jan Hanssens, cicm, coordinator, tel. 4084 3139