Haïti in een notendop

Feiten en cijfers

Bron: CIA World Fact Book 2008

  • Oppervlakte: 27.750 km² (ongeveer België, 2/3 van Nederland)
  • Bevolking: 8.924.553
  • Bevolkingsgroei: 2.493%
  • Levensverwachting bij geboorte:
    • totale populatie 57.56 jaar;
    • vrouw 59.35 jaar;
    • man 55.83 jaar
  • Kindersterfte onder 5 jaar: 62.33 per 1000 levendgeborenen
  • Analfabetisme:
    • totale populatie 53%;
    • vrouw 51%;
    • man 55%
  • Bevolking onder de armoedegrens: 80%
  • Ethnische samenstelling : 95% zwart, 5% mulat en blank.
  • Religies: Katholiek 80%, Protestant 16%, andere 4% (noot: een groot deel van de bevolking praktiseert ook de Voodoo)
  • Taal: Frans (officieel) en Creools (officieel sinds 1987)

Politiek

Haïti is het land waar de eerste – en tevens enige geslaagde! – slavenopstand plaatsvond. Dit resulteerde in de eerste republiek (1804) door een zwarte bevolking geleid. Na een langdurige wrede dictatuur van o.m. de Duvaliers (Papa Doc en Baby Doc) vonden in 1990 de eerste democratische verkiezingen plaats. Ze werden met grote meerderheid gewonnen door de radicale priester Jean-Bertrand Aristide. Sinds zijn herverkiezing tot president in 2000, balanceerde de bevolking echter tussen hoop en teleurstelling. Het koppig machtsspel tussen de regerende partij van president Aristide en de oppositie leidde gedurende het laatste decennium tot een verdere aftakeling van het land en totale erosie van het politiek fatsoen van alle politieke partijen. Bij de laatste verkiezingen in 2006 werd René Préval voor de tweede keer president. Hij staat voor een enorme opgave.

Sociaal-economisch

Haïti is het armste land op het westelijk halfrond. 80% van de bevolking leeft onder de armoedegrens. Meer dan 60% van de bevolking doet aan familiale landbouw om te overleven. De kleine boeren kampen met allerlei problemen. Er is gebrek aan kennis en vorming en er is geen landbouwbeleid. Bovendien vormt de aanhoudende ontbossing een enorm probleem. Sinds decennia worden bomen gehakt als bron voor energie (houtskool). De erosie en het verdwijnen van steeds meer vruchtbare grond is niet alleen nadelig voor het milieu en het klimaat. Ook de landbouw lijdt eronder.

Veel mannen trekken naar de Dominicaanse Republiek om daar hun geluk te beproeven in de suikerrietplantages of in de bouw. Spijtig genoeg worden ze er regelmatig met slavenpraktijken geconfronteerd. Anderzijds migreren veel mensen naar de grootsteden Port-au-Prince en Cap-Haitïen in de hoop op werk en betere levensomstandigheden. Zij komen er helaas vaak in de alsmaar uitdijende sloppenwijken terecht.

Om de levensomstandigheden van de mensen te verbeteren, is er nood aan goed functionerende structuren op het gebied van onderwijs, gezondheid, recht en leiderschap en dient er meer aandacht geschonken te worden aan participatie. De laatste jaren worden er talrijke initiatieven genomen om allerlei organisaties op te richten. Vooral vrouwengroepen blijken zich goed te organiseren.

Cultuur

Bron: Landenreeks Haiti (2001)

De Haïtiaanse volkscultuur is doordrenkt van het Afrikaanse verleden, met voodoo – een religie met magische trekjes – als bekendste uitingsvorm. Ondanks de banvloeken van katholieke kerk en evangelische sekten blijft voodoo de dominante godsdienst in het land.