Vlaams Haïti Overleg

« Les titres essentiels. Haiti » is de wat ambitieuze naam van een best genietbare compilatie-CD waarop onder meer Beethova Obas, Ti Manno, Les Héros du Compas, Sweet Micky en nog een dozijn anderen vertegenwoordigd zijn. Of de genoemde muzikanten en hun nummers nu echt “les essentiels” zijn, valt te betwijfelen, maar het is wel een leuke bundeling van goed getypeerde Haïtiaanse melodieën. Een dubbel-CD, goed voor ruim twee uur luisterplezier. Een cadeautip voor de eindejaarsperiode?

Op zaterdag 9 en zondag 10 oktober is in Merelbeke “Soley la Cho”, een warme muzikale evocatie rond 200 jaar in Haïti, telkens voor een volle zaal in première gegaan. Het is een zorgvuldig opgebouwd programma dat met een aanstekelijk enthousiasme wordt gebracht door wel zestig koorleden. Liederen van onder meer Bob Bovano en, jawel, Jean-Bertrand Aristide, met stevige bindteksten, en met aan het eind ook een actualiserende noot. Prima programma.

Hij heeft een naam, hij wordt wel eens “de troubadour van Haïti” genoemd, en hij is al herhaaldelijk in België geweest, voor succesvolle optredens met zijn mix van Braziliaanse bossa nova, Dominicaanse mérengue en Haïtiaanse “musique racine”, maar zijn muziek kan mij niet echt boeien. Ik heb de 12 nummers op deze nieuwe CD herhaaldelijk beluisterd, echt enthousiast ben ik niet. Anderen zijn dat wél. De gustibus et coloribus…?

Wij zijn een solidariteitskoor. Wij willen een stem geven aan de mensen die nog vechten voor een menswaardig bestaan in vrijheid. Wij brengen liederen uit hun omgeving en beluisteren daarin hun diepste vreugdes en verlangen. Zo worden wij ook met onszelf geconfronteerd. Mensen in verdrukking zingen over de dingen die ertoe doen, zoals waardig leven en sterven. Hun leven voltrekt zich altijd in verbondenheid, zowel in de uitgelatenheid als in de diepste droefenis. Het is die verbondenheid die wij opzoeken als wij om de twee weken op dinsdagavond samen zingen. Die boodschap zit ook in de naam van ons koor: Sapukay. Een Argentijns begrip voor “een boodschap van vrede en vriendschap doorgeven”. (meer lezen…)

Over de cd’s Ayiti Twoubadou 1 en 2 hebben we hier al lovende woorden geschreven. Nu ligt er een derde deeltje op onze cd-speler. Het weze gezegd: ook deze cd kan ons bekoren. Ze begint zowaar met La Dessalinienne, gezongen door James Germain, maar dat is zeker niet het beste nummer. We verkiezen het lekkere ritme van bv. Les frères Dodo, of het wijdlopige ‘Haìti Chérie’, of ‘Je vais’ van Beton Mix, of de ‘medley traditionnel’. De meeste nummers zijn bovendien inhoudelijk gelinkt aan het troubadourmotief. Aanbevolen voor wie weer even in de Haitiaanse sfeer wil komen…

We kregen twee muziekschijfjes uit Haïti op de draaitafel: Haïti twoubadou I en II (ondertussen is ook reeds een derde cd verschenen). We waren aangenaam verrast door de vlotte Creoolse songs die een breed spectrum van het huidige aanbod weergeven. Beide cd’s zijn professioneel gemaakt en homogeen samengebracht door het kruim van de Haïtiaanse muziekscène. Het geheel ademt een rustige sfeer uit en vermijdt al te opzwepende compas-ritmes. In Haïti spreekt men reeds van de “twoubadou” revolutie, een nieuwe stijl op naam van Fabrice Rouzier en Kéké Belizaire.

De nieuwe cd van Bob Bovano

Enkele maanden geleden was hij even in het land. Hij moest immers toch een tijdje in Frankrijk verblijven voor de opname van zijn nieuwe cd, en dan is België natuurlijk niet ver weg. Een aantal Haïtifreaks konden toen al, tijdens enkele optredens voor intimi, kennismaken met wat er op die nieuwe cd zou komen te staan. Het is een cd in echte, onvervalste Bovano-stjjl geworden. Het engagement druipt er nog altijd van af; toch lijkt het ons dat de teksten, enkel in het Creools bijgevoegd, wat minder scherp zijn geworden. Het muzikaal rauwe van vroegere cd’s of cassettes, zoals Soleil levé, is er wat af: beter studiowerk, ruimere begeleiding, meer uitgewerkte arrangementen… Daardoor wordt Bovano’s muziek zeker toegankelijker en genietbaar voor een groter publiek, maar persoonlijk hielden we wel van dat rauwe, pure engagement van pakweg een jaar of tien geleden. Moeilijk kiezen dus. Hoe dan ook de moeite waard.

Op manifestaties en infosessies over Haïti (zoals onlangs nog in Lichtervelde op 10 november n.a.v. de 11.11.11-actie), zorgt Marlène Dorcena vaak voor de muzikale noot. Volgend jaar in februari verschijnt haar nieuwe cd met overwegend liederen die indertijd door de slaven werden gezongen. Het album is opgevat als een reis in de tijd en mengt verleden, heden en toekomst. (meer lezen…)