Vlaams Haïti Overleg

In de rubriek actueel krijg je sowieso een overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen. Na de zaak PetroCaribe waarin verbazend sterk om opheldering en recht wordt gemanifesteerd was de aankondiging van een aanzienlijke stijging van de prijzen van de petroleumproducten veel meer dan een druppel teveel. Het leidde tot hevig en zelfs gewelddadig protest met slachtoffers en aanzienlijke schade. Altijd spijtig in een land waar zoveel ontbering is, maar blijkbaar ook de enige manier om gehoor te vinden bij die zich isolerende bubbelbewoners, die er maar niet in slagen verder te denken dan het regelen van hun eigen zaakjes. Colette Lespinasse, journaliste en crême van het Haïitiaanse middenveld analyseert de gebeurtenissen van het weekend van 6 – 8 juli ll..

Het Haïtiaanse volk werd zwaar gestraft na het succesrijk bevechten van het kolonialisme en veroveren van zijn vrijheid. O.a. die straf maakte Haïti tot een reservoir van goedkope arbeidkrachten. Wie Haïti een beetje kent begrijpt die zogenaamde gelukzoekers maar al te goed. Het is vooral een zoektocht naar leven en hopelijk vinden velen onder hen ook wat geluk. De grenzen gaan open als er een injectie aan goedkope arbeid nodig is, maar ze sluiten zich zodra de tekorten zijn bijgevuld. En opnieuw zoekt de migratierivier dan een bedding en een nieuwe bestemming. De eersten hebben meestal geluk, de laatkomers moeten vaak opkrassen. Het was zo in de Dominicaanse Republiek, in de VS, maar nu ook in het ene na het andere land van Latijns Amerika. We vertaalden een bijdrage uit Nouvelles Images d’Haiti uit het Frans en bekijk ook het relaas van Mackenson op zijn tocht noordwaarts uit Brazilië.

De Nationale Bisschoppelijke Commissie Rechtvaardigheid en Vrede volgt o.a. al ruim 16 jaar de cijfers van onveiligheid en dodelijke slachtoffers op in en rond Port Au Prince. Zij stellen de stijgingen en dalingen in moordend geweld vast. Nu al rapport nr. 67 en telkens laten zij zo’n rapport vergezellen van een open brief met aandachtspunten en beleidsadviezen aan de falende overheid om de Haïtiaanse mens de waardigheid terug te geven die hij of zij verdient. De positieve respons daarop is niet zo denderend.

En toch kunnen we afsluiten met een positieve noot. De zaak Pharval, wellicht al door velen vergeten, maar een zaak van vergiftigde medicijnen die meer dan 200 jonge slachtoffertjes maakte. Na 19 jaar ongeveer is er nu toch een vonnis, Rudolph Boulos moet 6 maanden brommen en moet een vergoeding uitbetalen aan de slachtoffers. Veel te traag maalde de molen der gerechtigheid en misschien is de gerechtigheid niet ten volle geschied, maar het is een verademing in dit klimaat van straffeloosheid en corruptie.