In het dagboek volgen we de actualiteit in Haïti van dag tot dag. Over de verschillende nummers ontstaat dus een archief waarin je op datum alle belangrijke gebeurtenissen met betrekking tot Haïti kunt terugvinden.
184 organisaties uit diverse sectoren richten zich in een gemeenschappelijke verklaring tot de machthebbers. Ze stellen 7 eisen waaraan moet voldaan worden vooraleer er sprake kan zijn van verkiezingen:
De verklaring is o.m. ondertekend door Raoul Peck, Franketienne en Laënnec Hurbon.
Voor het huis van Michèle Montas, de weduwe van Jean Dominique, wordt een veiligheidsagent vermoord. Jean Dominique was de reporter van Radio Haïti Inter die samen met zijn bewaker Jean Claude Louissaint werd vermoord. Zijn weduwe, Michèle Montas, is ervan overtuigd dat men geprobeerd heeft haar te vermoorden.
Zij klaagt aan dat er pas na 48 uur een onderzoeksrechter werd aangesteld. Zij denkt dat deze aanslag het onderzoek naar de moord op haar man wil tegenwerken. Er volgen felle veroordelingen door de journalistenverenigingen en mensenrechtenorganisaties.
President Aristide eist dat het onderzoek, nu geleid door onderzoeksrechter Bernard Sainvil, eindelijk opschiet en dat de resultaten ervan kenbaar worden gemaakt.
De regering verbiedt elke politieke manifestatie tot en met 8/1/2003. Aristide gewaagt van een rustpauze en rechtvaardigt de maatregel door te zeggen dat de bevolking recht heeft op de nodige ontspanning tijdens de eindejaarsfeesten.
Op 22 december wordt te Cap Haïtien een mars tegen de corruptie van het regime uiteengejaagd door de politie en aanhangers van Lavalas. Na afloop worden 2 journalisten van Radio Maxima aangevallen.
Precies één jaar geleden werden de partijlokalen van de oppositie vernield door aanhangers van Lavalas. De Convergence Démocratique wil dit herdenken met een samenkomst onder het thema ”Nooit meer!”.
De politie treedt op om de samenkomst mogelijk te maken en te beschermen tegen aanhangers van Lavalas.
Op de samenkomst wordt een alternatieve oplossing voorgesteld om uit de impasse te geraken: er moet een voorlopige president worden aangeduid door het Hof van Cassatie; een overgangsregering zou een urgentieprogramma tegen de armoede opstellen; er zou een nationale conferentie worden samengeroepen om algemene verkiezingen te organiseren.
Ter gelegenheid van de 1ste verjaardag van de moord op journalist Brignol Lindor wil de koepel van oppositiepartien Convergence Démocratique een protestbetoging tegen Aristide organiseren. De betoging wordt evenwel onmogelijk gemaakt door aanhangers van Lavalas. Met stenen, stokken en ijzeren staven worden de manifestanten aangevallen. Gevolg: vele gekwetsten.
Het gerucht doet de ronde dat de regering 450.000 dollar beloning heeft gegeven om deze manifestatie aan te vallen. Ook te Cap Haïtien gebeurt hetzelfde.
In Pétionville laat de Nationale Vereniging van de Media (ANMH) een mis opdragen voor de vermoorde journalist. Militanten van Lavalas vallen de kerk binnen en werpen foto’s van Aristide in het rond. Deze actie wordt scherp veroordeeld door de Vereniging van Journalisten.
De Vereniging herinnert eraan dat in 2002 64 journalisten het slachtoffer werden van agressie, waarvan 35 gepleegd door leden van de volksorganisaties die aanleunen bij Lavalas, 18 door de politie, 2 door de oppositie. 20 journalisten zijn in ballingschap gevlucht, 7 journalisten die vroeger in Gonaïves werkten, zijn uit veiligheidsoverwegingen naar Port-au-Prince uitgeweken.
Port-au-Prince is rustig. De geruchten over het Aristide’s ontslag worden steeds luider. Staatssecretaris voor Communicatie, Mario Dupuy, laat weten dat Aristide helemaal niet van plan is af te treden.
Als reactie op anti-regeringsmanifestaties worden in de hoofdstad brandende autobanden opgeworpen door volksorganisaties die Lavalas en Aristide steunen. Hierdoor wordt het publieke leven in de hoofdstad volledig lamgelegd. Er worden geen gewelddaden gemeld. Ook in andere steden, waaronder Gonaïves, komen duizenden mensen op straat.
Hubert de Ronceray hekelt de passiviteit van de politie, die zomaar toelaat dat heel het publieke leven wordt lam gelegd.
Groot studentenprotest en algemene universitaire staking ‘om de onafhankelijkheid en de autonomie van de staatsuniversiteit af te dwingen’, bij wijze van protest tegen de regeringsbeslissing om de Universitaire te vervangen door een Voorlopige Raad. Deze heeft o.l.v. prof. Tardieu een ontwerp van wet op de universiteiten opgesteld dat ter goedkeuring aan het parlement is toegezonden. Tegen het ontwerp is protest gerezen omdat het is opgesteld zonder inspraak van de universitaire gemeenschap.
Volgens OAS-resolutie 822 is dit de laatste dag voor de vorming van een nieuwe Voorlopige Kiesraad (CEP). Uiteindelijk worden slechts 2 van de 9 leden aangeduid door de respectieve sectoren.
De Convergence Démocratique laat weten dat zij de CEP-vorming boycot omdat niet voldaan is aan de eisen van resolutie 822. Het patronaat, de kerken en de mensenrechtenorganisaties vragen de CEP-vorming met 15 dagen uit te stellen.
De mislukking van de CEP-vorming is een zware slag voor Lavalas. De vertrouwenscrisis is groot. De economische situatie verergert met de dag. De gourde verliest terrein t.o.v. de dollar. De verkiezingsoverwinning van de republikeinen in de VS legt nog meer druk op de Haïtiaanse regering.