Loa Pran'm

Achter de Haïtiaanse groep Eritaj, die een zestal jaren geleden werd opgericht, zit de ‘Mouvman Kiltirèl ak Sosyal Ayisyen’. Dit is een socio-culturele beweging die – net als zovele andere groepen na de val van Baby Doc – de “rasin” van het Haïtiaanse volk wil herwaarderen.

Het maakt Eritaj tot een sociaal geëngageerde groep, die traditionele gezangen en instrumenten combineert met moderne beat en westerse invloeden. Dit levert muziek op die toegankelijk is voor een breder publiek, ook buiten de grenzen van het land.

Een mooie politiek-culturele beweging staat niet meteen synoniem voor mooie muziek. “Loa Pra’nm”, de jongste cd van Eritaj roept gemengde gevoelens op. Van de 11 nummers zijn er 2 absoluut overbodig. Niet omdat ze louter instrumenteel zijn, maar wel omdat ze authenticiteit missen. Verder zijn er verschillende nummers waarin sloganeske termen overdadig gebruikt worden en waarin de “mizè” te veel wordt uitgesmeerd. Ze klinken dan ook eerder sentimenteel dan origineel.

Best te smaken is de titelsong “Loa pran’m”, maar ook “Revolisyon Rara” en “Manman limyé”. Deze nummers zijn muzikaal ook het best gearrangeerd. De tamboers zijn sterk aanwezig en worden ondersteund door keyboards die toch wat zwak uitvallen. Wellicht is dat toe te schrijven aan de beperkte middelen waarmee deze cd tot stand is gekomen (opgenomen in Haïti).

Kort gezegd bevat deze cd meer boodschap dan muziek. Dat verdient waardering maar garandeert geen muzikaal perspectief.

H.S.
1 juni 2001

Meer artikels uit deze rubriek