Vlaams Haïti Overleg

Het was met een apart gevoel dat we, onze continentverantwoordelijke en ikzelf, naar Haïti reisden. In welke staat zouden we de mensen aantreffen, wat was er overgebleven van die dichtbevolkte stad als zelfs het presidentieel paleis, meerdere ministeries, het VN gebouw en het gebouw van de Franse ambassade was ingestort. Hoe zouden de partnerorganisaties van Broederlijk Delen op deze situatie reageren en wat zouden hun voorstellen zijn voor de toekomst? Zou de zo moeizaam opgestarte hulp aan de slachtoffers nu al wat gestroomlijnd verlopen? Ook in het getroffen gebied buiten Port-au-Prince? Is een dergelijke ramp ook een nieuwe kans voor een andere ontwikkeling voor Haïti, zoals we stil hopen?

Na de verwoestende aardbeving start nu de langzame wederopbouw, een werk dat jaren zal duren. De Haïtiaanse staat slaagt er bijna niet in om alles te coördineren en een coherent beleid uit te stippelen. De staatsstructuren werden zwaar aangetast doordat veel politici en ambtenaren omkwamen en talrijke overheidsgebouwen vernield werden. Toch gaat het leven door. In en rond de hoofdstad nemen de mensen in talrijke tentenkampen de draad terug op. De veerkracht van het Haïtiaanse volk is enorm. Stilaan openen opnieuw de scholen in de getroffen gebieden, zo goed en zo kwaad als het kan.

Op zondag 7 februari organiseerde de RIS Aalst i.s.m. de Stad Aalst een solidariteitsbijeenkomst rond Haïti. Naast getuigenissen van mensen die in Haïti waren tijdens de aardbeving bracht Rudi De Koker, lid van de RIS, ook een gedicht voor de vele kinderen in Haïti.

Eindelijk slaag ik er in om onze nieuwsbrief over de interventies van CROSE na noodsituatie van de aardbeving, door te sturen. Omwille van enorm veel werk, maar ook een heel slechte internetverbinding.

We krijgen hier verschillende vragen uit België: hoe men Haïti kan helpen via Scheut, en hoe hulp kan worden gekanaliseerd.

Dinsdagnamiddag 12 januari 2010, omstreeks 17 uur, werd Port-au-Prince geteisterd door een zeer hevige aardbeving. De beelden in de media hebben de omvang van deze ramp duidelijk getoond. Duizenden doden en nog veel meer gewonden en daklozen. Een straatarm land zonder enige degelijke politieke en administratieve structuur wordt na de orkanen van maanden geleden nog maar eens getroffen. Dit maakt het nog zoveel erger voor de Haïtiaanse bevolking. Van overal ter wereld wordt te hulp gesneld en worden reddingsoperaties opgezet. Wat daar gebeurd is laat niemand koud, welke religieuze of politieke overtuiging men ook heeft. Er worden allerlei initiatieven genomen om fondsen te verzamelen om de grootste nood te lenigen en de wederopbouw mee mogelijk te maken.

Haiti is weer in het grote nieuws, en spijtig genoeg opnieuw om de slechte mare te brengen. Dinsdag namiddag 12 januari 2010, een tiental minuten voor vijf is het land getroffen door een aardbeving. 7.3 op de schaal van Richter. 45 seconden waren voldiende om vooral van de hoodstad een puinhoop te maken, erger dan een bombardement. Port au Prince bevindt zich op het breukvlak waar twee tektonische platen tegen elkaar aanschuiven. Het centrum van de aardschok lag op amper 10 km van het stadscentrum (namelijk in Gressier). Na 8 dagen zijn er nog naschokken voelbaar, zoals deze morgen een schok van 6 op Richter.

Dinsdagnamiddag, 12 januari 2010, omstreeks 5 uur, werd Port-au-Prince geteisterd door een zeer hevige aardbeving van 7.3. De aanwezige konfraters, Guido Vandecandelaere, Luk Deveugle, Joz. De Bauw, Alexandre Kakolo zijn ongedeerd. Lesly Julien en Tine van Broederlijk Delen die meewerkt in het secretariaat van de Chiro zijn licht gewond. Provinciaal Jan Hanssens was afwezig en is ongedeerd.