Vlaams Haïti Overleg

De Voorlopige Kiesraad (CEP) is volledig na de eedaflegging van een 9e lid, Mevr. Joséfa Raymond Gauthier. Zij komt in de plaats van de vertegenwoordiger van Fanmi Lavalas. Lavalas heeft geweigerd een vertegenwoordiger te sturen als protest tegen de politieke arrestaties van leden en sympathisanten van de beweging. Lavalas zal de komende verkiezingen niet erkennen.

De secretaris-generaal van de CEP, Rosemond Pradel, voorziet in een budget van 40 miljoen dollar voor de organisatie van de verkiezingen in 3 etappes: eerst lokale en gemeenteraadsverkiezingen (zomer 2005), dan parlementaire en daarna presidentsverkiezingen (november 2005). Op 7 februari 2006 moet de nieuwe president aantreden. De verkiezingen zullen elektronisch verlopen om fraude tegen te gaan en om de uitslag zo vlug mogelijk kenbaar te kunnen maken.

Yvon Neptune, premier onder Aristide, zit opgesloten in de nationale gevangenis, nadat een onderzoeksrechter van Saint-Marc een aanhoudingsbevel heeft ondertekend. Deze rechter is belast met het onderzoek naar de ‘moordpartij bij de zagerij’ in Saint-Marc 11 februari. Sindsdien zijn meer dan 50 mensen vermist. In Saint-Marc wordt zijn arrestatie met vreugde onthaald. Daar is men ervan overtuigd dat Neptune het bevel heeft gegeven voor deze aanval op opposanten van de Lavalas-regering.

Tijdens een symbolische plechtigheid draagt de multinationale interventiemacht o.l.v. de VS de macht over aan de VN-missie voor de stabilisatie van Haïti (MINUSTAH). De commandant van die missie, de Braziliaanse generaal Augusto Heleno, benadrukt dat de Minustah géén bezettingsleger is. De Minustah telt dan 500 militairen (Brazilianen, Chilenen en Canadezen), wat zal oplopen tot 4000 tegen 1 juli. In augustus zullen ze compleet zijn met 6700 soldaten, 1622 politiemannen en 900 civiele medewerkers. Vanuit een 30-tal landen zullen blauwhelmen worden gestuurd. De ontwapening van gewapende burgers en bendes is hun belangrijkste taak.

Een enorme brand teistert het commercieel centrum van Port-au-Prince, meer speciaal de zone van de Rue des Fronts Forts. Meer dan 30 handelszaken gaan in de vlammen op. De verliezen worden op 15 miljoen dollar geraamd.

Aristide houdt een persconferentie in Zuid-Afrika, waar hij sinds 31 mei verblijft. Hij is bereid de dialoog te hervatten met de Verenigde Naties, de VS en Frankrijk “om zijn terugkeer naar Haïti voor te bereiden.” Hij blijft ervan overtuigd dat de overgrote meerderheid van de bevolking op vreedzame wijze blijft vechten voor zijn terugkeer. Hij verklaart dat hij vooral bezig is met het schrijven van een boek.

Op de 34e bijeenkomst van de Organisatie van Amerikaanse Staten in Quito (Ecuador) staat de zaak Haïti bovenaan op de agenda.Tot nu toe wil de Gemeenschap van Caraïbische landen (Caricom) de nieuwe regering van Latortue niet erkennen. En de Caricom telt 15 leden van de 34 die deel uitmaken van de OAS.

De OAS eiste oorspronkelijk een onafhankelijk onderzoek naar de omstandigheden waarin Aristide zijn land heeft verlaten. Dit werd door de VS geweigerd. Uiteindelijk kwam er een compromis uit de bus. In de eindtekst worden de nieuwe autoriteiten in Haïti erkend als ‘overgangsregering’ en het vertrek van Aristide wordt omschreven als ‘aftreden’ (démission).

Aristide komt aan in Zuid-Afrika, vanuit Jamaïca. De Zuid-Afrikaanse minister van Buitenlandse Zaken verklaart: “Wij hebben goede hoop dat er stabiliteit komt in Haïti en dat Aristide weldra zal mogen terugkeren.” Premier Gérard Latortue vindt dat de voorwaarden nu vervuld zijn om de betrekkingen met Jamaïca te normaliseren omdat de eerste minister van Jamaïca ervoor gezorgd heeft dat Aristide geen enkele politieke verklaring heeft kunnen afleggen tijdens zijn verblijf in het land.

Enorme overstromingen door aanhoudende regenval teisteren in de nacht van 23 op 24 mei Fonds-Verrettes, Mapou-Belle Anse en Bodary. Er vallen 1220 doden en 1455 vermisten. Zeker 2400 huizen zijn vernield. Ook in de Dominicaanse Republiek vallen er meer dan 400 doden.

Slechts op 3 juni slaagt een konvooi vrachtwagens erin Fonds-Verrettes te bereiken om noodhulp te brengen. Mapou is dan nog steeds onbereikbaar langs de weg.

De ernst van de overstromingen wordt toegeschreven aan de ontbossing van het gebied. De regering stelt het kappen van bomen strafbaar. Er zal een politiedienst worden opgericht om de bossen te bewaken.

Tienduizenden militanten van Lavalas betogen vreedzaam in de straten van de hoofdstad om te eisen dat er een einde komt aan de willekeurige arrestaties en politieke vervolging van aanhangers van Aristide. Ze eisen zelfs diens terugkeer aan de macht. Minstens 1 militant, Simpson Saintus, wordt gedood en vele anderen raken gewond doordat de nieuwe politie, die grotendeels bestaat uit leden van het vroegere leger, op de manifestanten schiet. Sommigen beweren dat er nog veel meer doden zijn gevallen en dat de lijken in zakken werden weggehaald door de politie, hierbij gesteund door de multinationale interventiemacht.

Op een plein van Gonaïves roept het Front voor de Nationale Wederopbouw (FRN), de opstandelingen die de val van Aristide hebben bewerkt, zich uit tot politieke partij. Buteur Métayer wordt voorzitter. De vroegere politiecommissaris Guy Philippe wordt secretaris–generaal. Hij verklaart “zeker te zijn van de overwinning bij de komende verkiezingen. Het Front zal een programma voorstellen dat vooral gericht is op de veiligheid, de opvoeding en de landbouw.”

Handelaars en scholieren komen in Gonaïves op straat om het ontslag van de regering te eisen omdat die niets doet om de levensomstandigheden van de gewone mensen te verbeteren.