Vlaams Haïti Overleg

Op zijn 1 mei-toespraak lanceert Aristide wat hij noemt “de roep van La Saline”. Hij bezweert de Convergence te luisteren naar deze roep van een volk dat sterft van de honger. Concreet wil hij voor 18 mei een overeenkomst met de oppositie. Hij beweert dat hij zelf reeds speciale consultaties is begonnen om tot een compromis te komen.

De Convergence verklaart zich bereid om een rustperiode in acht te nemen, maar eist opnieuw maatregelen tegen de straffeloosheid, de vrijlating van politieke gevangenen en het stoppen van vervolging tegen leden van de oppositie.

Evans Paul van de KID (Konvansyon Inite Demokratik) roept zowel Lavalas als de Convergence op om plaats te ruimen voor een nieuwe onafhankelijke regering van personaliteiten.

De Permanente Raad van de OAS verklaart op een speciale zitting dat Haïti niet voldoet aan de resoluties 806 en 822 van de organisatie. Vooral op volgende punten blijft de regering in gebreke: de vernieuwing en professionalisering van de politie, de aanhouding van de voortvluchtige Amiot Métayer, de ontwapening van gewapende burgers.

Ook de oppositie krijgt felle kritiek omdat zij de Voorlopige Kiesraad blijft boycotten.

Nochtans verzekert de Raad dat de OAS geen steun zal verlenen aan organisaties of individuen die Aristide met geweld willen afzetten. Het recht om te regeren, moet worden gewonnen in democratische verkiezingen.

De Convergence Démocratique beschuldigt de vertegenwoordigers van CARICOM in de OAS ervan partij te kiezen voor Lavalas.

Het Platform Toussaint Louverture organiseert een samenscholing voor de Franse ambassade van Port-au-Prince om de 21 miljard onafhankelijkheidsschuld terug te eisen. Op de muren van de ambassade wordt de afbeelding van een geketende slaaf aangebracht om het lot van de slaven in herinnering te brengen.

Ter gelegenheid van de 200e verjaardag van de dood van Toussaint Louverture eist Aristide van Frankrijk de teruggave van 21 miljard dollar: de prijs die Haïti voor zijn onafhankelijkheid heeft moeten betalen. Hij roept de bevolking op om op een waardige en vredige wijze mee de teruggave te eisen van dit geld dat zal worden geïnvesteerd in de bouw van scholen en wegen.

De Permanente Raad van de O.A.S. komt in Washington samen om de Haïtiaanse crisis te bespreken. Luigi Einaudi betreurt dat de regering nog steeds niet in staat is om de veiligheid te verzekeren en dat er nog steeds geen Voorlopige Kiesraad (CEP) is gevormd.

De meest negatieve reactie komt evenwel van VS-vertegenwoordiger Peter de Shazo. Volgens hem heeft de regering niets gedaan om de onveiligheid en de straffeloosheid te bestrijden. Het is daarom onmogelijk nog in 2003 verkiezingen te houden. Hij reageert ook fel tegen de keuze van de nieuwe chef van de Nationale Politie: “Deze keuze heeft het vertrouwen van de Amerikaanse autoriteiten in de Haïtiaanse regering volledig ondermijnd!”

Daartegen laat de ambassadeur van Canada, Catherine Vézina, positieve geruchten horen: de regering heeft aanvaard dat een 100-tal buitenlandse politiemannen worden gestuurd in het kader van de technische bijstand door de OAS.

De vertegenwoordiger van Frankrijk verklaart dat de Europese Unie bereid is de economische sancties op te schorten om de politieke crisis te helpen oplossen.

Vandaag is het 3 jaar geleden dat Jean Dominique en Jean-Claude Louissaint, de directeur en de bewaker van Radio Haiti Inter, werden vermoord. De radiostations zenden geen nieuwsberichten uit om te protesteren tegen de aanvallen op de persvrijheid. Enkele dagen voordien heeft onderzoeksrechter Bernard Saint-Vil een lijst van verdachte personen gepubliceerd (zie Actueel, blz. 3-4). Verschillende parlementairen zien hierin het bewijs dat het gerecht eindelijk zijn plicht doet.

Maar de weduwe van Jean Dominique, Michèle Montas, klaagt openlijk aan dat de echte moordenaars, o.a. senator Dany Toussaint, niet in de aanklacht staan. Zij verklaart vanuit New York dat zij in ballingschap blijft, zolang dat niet gebeurt.

Officieel heeft de regering geweigerd om deze datum te aanvaarden als ultimatum vanwege de OAS. Toch heeft zij bepaalde maatregelen getroffen om haar goede wil te tonen: de directeur-generaal van de Nationale Politie, Jean Nesly Lucien werd vervangen door een medewerker van het kabinet van Aristide, Jean Claude Jean-Baptiste.

In Gonaïves deed de politie een poging om Amiot Métayer en andere figuren die in augustus uit de gevangenis waren ontsnapt (bv. Jean Tatoune) te arresteren. Deze poging mislukt.

In Cap Haïtien verschijnen plaatselijke verkozenen, (o.a. de burgemeester van Milot, Moïse Jean-Charles) voor de rechtbank om te antwoorden op de beschuldiging dat ze hebben deelgenomen aan de brutaliteiten van 17/12/2001.

Zeker 2.000 kinderen van Haïtiaanse oorsprong stappen op naar het hooggerechtshof van Santo Domingo om hun geboorteakte te eisen en de Dominicaanse nationaliteit. Alhoewel ze in de Dominicaanse Republiek zijn geboren, hebben ze geen papieren. Daardoor hebben ze ook geen toegang tot onderwijs en gezondheidszorg. Ze leven in constante vrees om weggestuurd te worden uit het enige land dat ze kennen. Deze optocht werd georganiseerd in het kader van de internationale dag van de strijd tegen racisme.

Een belangrijke internationale missie verblijft 3 dagen op Haïti, o.l.v. Luigi Einaudi van de OAS en Julian Hunt van CARICOM. De missie eist de uitvoering van resolutie 822 van de OAS, nl. de aanhouding van bepaalde leiders van Lavalas voor hun aandeel in de vernielingen van 17/12/2001 nieuwe chefs aan het hoofd van de politie; ontwapening van gewapende burgers; einde van de straffeloosheid en eerbiediging van de individuele vrijheden (zie ook de rubriek Actueel, blz. 3-4).

De minister van Buitenlandse Zaken, Joseph Philippe Antonio, ontbiedt de ambassadeur van Frankrijk. Hij wil uitleg over de deelname van Frankrijk aan een samenkomst in Ottawa (Canada) in januari. Volgens journalist Michel Vastel in het tijdschrift l’Actualité heeft Frankrijk daar kritiek geuit op de lakse aanpak door de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS). Op de samenkomst zou Frankrijk plannen hebben gesmeed om Haïti onder de voogdij van de Verenigde Naties te plaatsen.

Frankrijk ontkent dat er plannen bestaan om Aristide omver te werpen. Hij blijft de enige geldige gesprekspartner van de internationale gemeenschap.

1. Er heerst grote malaise binnen de Nationale Politie. Commissaris Jeannot François van de gerechtelijke politie zou uit het land zijn gevlucht zijn om te ontsnappen aan de politie-inspectie.

1. Michèle Montas, weduwe van de vermoorde journalist Jean Dominique, meldt dat Radio Haïti Inter stopt met uitzenden “om elk verlies van nog een onvervangbaar leven te vermijden.”

1. Radio Métropole laat weten dat het huis van één van zijn journalisten werd aangevallen. Deze aanval zou de zoveelste zijn in een lange reeks van bedreigingen tegen Radio Métropole. Ook Radio Métropole heeft 24 uur geen uitzendingen meer verzorgd uit protest.

Dit zijn maar enkele voorbeelden van wat genoemd wordt “de nieuwe kruistocht tegen de vrijheid van meningsuiting”. Men wijst de volksorganisaties rond Lavalas met de vinger. Twee internationale organisaties van journalisten (Reporters zonder Grenzen en Committee to Protect Journalists) hebben elk afzonderlijk een brief naar Aristide geschreven om hun bezorgdheid uit te drukken.