Op 12 januari 2020 – 10 jaar na de grote aardbeving – kreeg Haïti heel wat aandacht in de Vlaamse pers. We geven een bloemlezing.
HLN bracht het verhaal van de 13 weeskinderen voor wie de ramp de start van een nieuw leven in België was. Reporter Dietert Bernaers was er destijds bij toen leden van het B-FAST team hen uit de ingestorte weeshuizen van Port-au-Prince gingen halen. Een decennium na de catastrofe laat hij twee van hen aan het woord. Hun verhalen zijn even uiteenlopend als aangrijpend. Clémentine was het allereerste Haïtiaanse adoptiekind dat na de aardbeving in België aankwam. Ze miste haar beste maatje van in het weeshuis in Port-au-Prince zo erg dat Guy en Marie, haar Naamse adoptieouders, prompt besloten om hem ook te adopteren. Sylvin (16) en Clémentine (15) zijn nu broer en zus.
Op Radio 1 was er op 11 januari een interview te horen met Pieter Thys, landverantwoordelijke voor Broederlijk Delen in Haïti. Hij heeft het onder meer over de evolutie die momenteel binnen de samenleving groeit waarbij het beleid van de overheid meer en meer in vraag worden gesteld. Wat waren de prioriteiten van de wederopbouw? En is er bij de wederopbouw voldoende aandacht besteed aan de lokale economie? Al deze vragen leiden tot mobilisatie van burgers, vooral jongeren, die oproepen tot meer transparantie van de overheid, en meer participatie van de bevolking eisen. Ter plaatse merkt hij een actieve rol van de bevolking bij het organiseren van kleine herdenkingsmomenten, een lovenswaardig initiatief van de overheid blijft echter uit.
Via het persagentschap ANP vernemen we op sociale media hoe de Haïtianen, inclusief president Moïse, de herdenking beleefden. “Duizenden mensen woonden speciale herdenkingsdiensten bij in kerken. Ook de president van het land, Jovenel Moïse, legde samen met andere politici een krans. Dat deed hij bij een monument in de hoofdstad Port-au-Prince.”
VRT-nieuws geeft aandacht aan de reünie van B-FAST waarvan de leden 10 jaar na datum opnieuw samenkomen. Een team van 60 mensen vertrok slechts één dag na de aardbeving, het was de grootste B-FAST-missie ooit. Apothekeres Ann Vermeulen uit Izegem was één van de teamleden in het veldhospitaal. “De schrijnende beelden vergeet je nooit”, vertelt ze. “We willen tijdens de reünie even stilstaan bij de ramp van 10 jaar geleden.”, vertelt organisator Yvan Somers. “Er zijn heel mooie vriendschappen gegroeid uit die Haïti-ervaring”
In het artikel ‘De wederopbouw is mislukt’ spreekt Knack met Chenet Jean-Baptiste, directeur van het Institut de Technologie et d’Animation (Iteca) over volgens hem de drie redenen van mislukking. Volgens Chenet Jean-Baptiste, op uitnodiging van Broederlijk Delen in ons land was, zijn er drie hoofdredenen waarom de wederopbouw van Haïti is mislukt. ‘Ten eerst is de wederopbouw na de aardbeving uitgevoerd door internationale actoren, terwijl lokale actoren aan de kant werden geschoven. Ten tweede zijn er slechte keuzes gemaakt bij de projecten voor huisvesting en economisch herstel. En ten derde zijn de inspanningen voor de heropbouw vooral gefocust op de getroffen zones, terwijl het drama het hele land heeft geraakt.’
In Het Nieuwsblad wordt er aandacht gegeven aan de zeven plagen van Haïti die verklaren waarom tien jaar na de aardbeving en 12 miljard hulp het land nog steeds in ruïne is. Het natuurgeweld, de slecht bestede hulp, de foute strategie worden nader toegelicht. Ook de brute pech van het westelijk deel van Hispaniola, de schaduw van de geschiedenis, de corruptie en de aanhoudende sociale onrust worden als reden gegeven voor de puinhoop.