Bron: CRAN / Vertaling: Rhoddy Petit.
In mei kwam CRAN bijeen om na te denken over de trieste realiteit die het land doormaakt.
De algemene situatie blijft moeilijk. Overal zijn er werkonderbrekingen om de hoge kosten van levensonderhoud aan de kaak te stellen, maar er zit geen beweging in het minimumloon. Slechte weersomstandigheden en overstromingen verergeren de situatie. CRAN betuigt haar medeleven met de families die getroffen zijn door het slechte weer.
Gevoeligheid voor de armen
Leerlingen van de openbare scholen staan nog steeds op straat. Zullen ze het schooljaar verliezen door de afwezigheid van leerkrachten in de klas omdat die hun legitieme eisen voor betere arbeidsomstandigheden verdedigen? De situatie in de gevangenissen is catastrofaal, omdat er geen vonnissen zijn in de rechtbanken: de rechtspraak ligt stil, om dezelfde reden, de eisen van degenen die in het rechtssysteem werken.
Alleen de regering van Dr. Ariel Henry en zijn bondgenoten houdt voet bij stuk en laat het lijken alsof er geen probleem is in het land.
CRAN is van mening dat het niet juist is dat sectoren die gerechtvaardigde eisen hebben, waaraan de overheid zou moeten voldoen, de zwakste bevolkingsgroepen treffen. Leerlingen en studenten zien hun toekomst bedreigd; gedetineerden worden reeds onderworpen aan onwettig langdurige detentie in onmenselijke leefomstandigheden; enz.
Waar de overheid verantwoordelijk is, is het aan haar om aan gerechtvaardigde eisen te voldoen. Het is niet aan de armen om te boeten voor nalatigheid van de overheid.
We prijzen de moed van de politie die illegale bendes en gewapende groepen blijft bestrijden. De politie moet zich verbinden met de bevolking en de rechterlijke macht, zodat het probleem van geweld in het land effectief wordt opgelost met respect voor de rechten van de mens en op een manier die de rechtsstaat versterkt, die elke dag zware klappen krijgt vanwege een onverantwoordelijke regering.
Er moet gerechtigheid zijn
CRAN begrijpt en ervaart zelf de vermoeidheid, frustratie en dorst naar rechtvaardigheid van de bevolking, wat ertoe heeft geleid dat het het recht in eigen handen neemt. CRAN betreurt sommige fouten: onschuldige mensen boeten voor de schuldigen. CRAN uit zijn bezorgdheid over de zogenaamde “volksjustitie” die plaatsvindt zonder vonnis in een tribunaal met de mogelijkheid dat onschuldige mensen slachtoffer worden.
- Zodat er geen schending van rechten zou zijn, is er het recht op verdediging. Het is waar: de bandieten hebben zich hier nooit iets van aangetrokken.
- Er is het respect voor het leven dat afneemt. Toegegeven, de bandieten hebben nooit de moeite genomen om het leven van anderen te respecteren.
- Er is het respect voor de rechtsstaat, die respect voor mensen moet garanderen, dat afneemt. Toegegeven, het optreden van de bandieten heeft de rechtsstaat al sterk verzwakt.
De reactie van de burger neemt de vorm aan van een praktijk, die men “bwa kale” of ‘slaand hout’ noemt, iedereen begrijpt goed de vermoeidheid van een volk, dat slachtoffer is van geweld. Het Haïtiaanse volk wil in vrede leven en zijn activiteiten uitoefenen, zonder angst.
Wat CRAN denkt: Justitie moet zijn activiteiten hervatten; de staking van de griffiers moet stoppen.
- CRAN verwelkomt de audit van rechters door de CSPJ (Conseil Supérieur de Protection de la Justice), die door de regering moet worden gerespecteerd.
- Gevangenen wiens plaats niet in de gevangenis is, moeten worden vrijgelaten. Deze kwestie van onrechtmatige voorlopige hechtenis moet worden aangepakt. Zo maken we ruimte vrij in gevangenissen voor echte criminelen.
- Er moet een legale procedure worden gecreëerd om degenen die zich schuldig hebben gemaakt aan geweld in een proces op de juiste manier te straffen na een vonnis.
- Er moet een legaal traject zijn voor bandieten, die besluiten hun wapens in te leveren. Ze moeten dat kunnen doen en vervolgens berecht en gestraft worden.
- De ‘witte boord’ – bendes, die wapens, munitie en financiering leveren aan gewapende groepen, moeten worden berecht en zwaar gestraft.
Dialoog is nodig
Het land snakt naar dialoog, maar er is geen sereen gesprek als men vermoedt dat de resultaten reeds van tevoren vaststaan. Dus:
- Er zou zijn besloten dat verkiezingen zonder veiligheid moeten worden gehouden, omdat de verschillende acties die de regering onderneemt om veiligheid te creëren niet overtuigend zijn.
- We hebben al besloten dat we een referendum nodig hebben om een Grondwet te veranderen die we nooit hebben willen implementeren omdat het geen belangen diende. De grondwet van 1987 is een monument in de geschiedenis van het land. Het bevestigt duidelijk de grondrechten van de burgers. Het schept een belangrijk kader voor decentralisatie via lokale overheden. Het vecht de almacht van een president aan. Maar het Parlement heeft van het premierschap handelswaar gemaakt, een middel tot koehandel en corruptie.
CRAN blijft meer transparantie en waarheid eisen in het discours van alle actoren. Allen moeten bewijzen dat ze zich niet laten leiden door de hang naar macht en kleinzielig eigenbelang. De taak van politicus is zo belangrijk, omdat ze het algemeen welzijn van een hele bevolking moeten nastreven.
CRAN hoopt dat meer burgers van alle overtuigingen en meningen zullen proberen soortgelijke standpunten te verdedigen om het land in staat te stellen vooruit te komen. CRAN zegt tegen de autoriteiten en politici: stop met acteren, maar laat zien dat je echt van het land houdt.
Voor CRAN
De heer Pierre Yoldy Clermont, TKL
De heer Rateau Jn Ulrick, ASOKOPEJ, cel 3694 4450
Me Chrisnel Dorsainvil, CREE, cel 3727 4593
Mevrouw Lorna Telusma
Me Louicy Niclais
Mevrouw Vivianette Jn Guillaume, CRAN
Mevrouw Claire Bertha Fonfrele, Emmaüsgangers
P Jan Hanssens, cicm
CRAN Coördinator, cel 4084 3139