Politieke bekommernis om de situatie in Haïti

Internationaal is er toenemende ongerustheid over de evoluties in Haïti betreffende mensenrechten, straffeloosheid, corruptie, geweld en kidnapping van en door bendes, onveiligheid en politieoptreden, gebrek aan een onafhankelijke justitie, toenemende armoede en honger. Op vraag van partnerorganisaties in Haïti worden tribunes geschreven en petities opgestart.

Een petitie van het Zwitsers Platform voor Haïti kan je vinden in deze nieuwsbrief. Maar ook parlementaire vragen kunnen de druk op internationale instellingen zoals EU en VN verhogen om mee een diplomatieke uitweg te zoeken. België kan momenteel als lid van de veiligheidsraad van de VN ook initiatief nemen om de druk op de Haïtiaanse regering te verhogen in het zoeken naar een oplossing. In het Waals parlement werd zoals je kan lezen in ons Actueel ook een parlementaire vraag gesteld.

De Waalse en Brusselse gemeenschap heeft een officieel samenwerkingsakkoord met Haïti. Dat is niet het geval voor de Vlaamse Gemeenschap. Federaal geniet Haïti van indirecte ontwikkelingssamenwerking via NGO’s.

Els Van Hoof, federaal volksvertegenwoordigster voor CD&V stelde recent een parlementaire vraag aan toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Philippe Goffin. Hieronder geven we vraag en antwoord mee.

In het antwoord lees je de voorzichtigheid, men vermijdt het om de Haïtiaanse regering direct met de vinger te wijzen, wat ook weinig oplost in een situatie waar de posities erg tegengesteld en verhard zijn. De klemtoon ligt sterk op het nastreven van stabiliteit, basis voor verdere ontwikkelingen. Formeel wordt elke indruk van inmenging in binnenlandse aangelegenheden vermeden, het is echter onthutsend hoe grote landen of internationale organisaties soms effectief hun wil als een dictaat opleggen. Het ergste daaraan is dat het vaak tegen de wensen van het volk in is.

Lees ook: