Op 7 februari, een symbolische dag want tweede verjaardag van de aanstelling van de president, gaf de bevolking massaal te kennen niet meer te kunnen en het niet meer te nemen. Hun vaak precair leven wordt nog extra bemoeilijkt door stijgende prijzen van basisproducten. Traangas en politiegeweld was het antwoord van de overheid op de massamanifestaties met doden en gewonden tot gevolg. We konden dan ook niet wachten om te berichten over deze nieuwe uitbarsting van volkswoede. “Haïti: tussen noodplan en noodzaak tot diepgaande hervormingen” is een contextanalyse van Colette Lespinasse, facilitatrice/vertegenwoordigster van Coördination Europe Haïti. Wel riep president Moïse de economische noodtoestand uit, een dubieus juridisch concept waarop het volk met ongeloof en meer woede reageerde.
Dit ent zich allemaal op de poging in juli vorig jaar om de brandstofprijzen te verhogen, het Petrocaribe-gesjoemel waar ontiegelijk veel geld over de balk ging en het verlies aan onschuldige mensen in een bendeoorlog in de wijk La Saline.
Zes mensenrechtenorganisaties klagen de gewelddadigheid aan waarmee de protesten te lijf werden gegaan door de autoriteiten zowat overal in het land. Zij vinden het protest helemaal gerechtvaardigd tegenover het falend beleid. Ze betreuren evenwel de brandstichtingen en vernielingen van publieke infrastructuur.
Ook Greet Schaumans licht de golf van protest en onrust toe, die de toenemende onveiligheid van de laatste maanden plaatst.
En dan waren we intussen aan een nieuw nummer toe waarin de vertrouwde rubriek actueel alle relevante feiten en gebeurtenissen in Haïti van afgelopen maanden verder toelicht.
Bij grote manifestaties van protest of herdenking doet zich soms een merkwaardig fenomeen voor. Er verschijnen historische figuren ten tonele die de onafhankelijkheid (1804) van Haïti bevochten. Een ganse bijdrage daarover verscheen in het NRC Handelsblad in Nederland.
In een vertaalde open verklaring van CRAN (Cellule de Réflexion et d’Action Nationale of Cel van Nationale Reflectie en Actie) zit een verhelderende balans van 2018 over wat van overheidswege blijft fout lopen in het land. De zeven ondertekenende mensenrechtenorganisaties geven ook pistes aan die het noodzakelijk vertrouwen van de bevolking in zijn overheid zou kunnen verbeteren.
Eind 2018 kwam er een studie uit van de hand van Frédéric Thomas van CETRI over de geschiedenis van verwevenheid van agrobusiness met het overheidsbeleid. Dreef het failliet van de kleinschalige familiale landbouw de overheid in de armen van de agrobusiness of bleek het pro agrobusiness overheidsbeleid dodelijk voor die familiale landbouw? Het antwoord is niet zo eenvoudig, maar de studie komt toch uit bij duidelijke conclusies over het gevoerde landbouwbeleid door de overheid.
En in diezelfde sfeer van getuigende publicaties brengen we ook een voorstelling van het boek “Ravine L’Espérance”, een publicatie van ATD Quart Monde, over het dagelijks leven van hoop en strijd in een sloppenwijk van Port Au Prince. Inwoners schreven er zelf hun verhaal neer en beginnen een week vóór de aardbeving van 12 januari 2010. Op 23 maart is er een voorstelling van en rond dit boek.
Een nummer met de vinger op de pols en soms wel eens op de wonde! We wensen je leesbeleven!